Friday, December 30, 2005

2006 komt eraan


Trots3
Originally uploaded by Christiaan Westerbeek.

Maar om um eerst nog goed af te sluiten, vieren we het bij Wilco thuis. Al jaren hebben we over dat we eigenlijk eens een eend moeten vangen. En vandaag, zo spraken we af, moest het dan gebeuren. Wild schijnt een dagje te moeten versterven en met oud en nieuw willen we hem gaan eten dus deze ochtend moest het gebeuren. Gelukt dus. Zie foto's op me blog.

Tijdje geleden al geweest sinds dat ik geblogd heb. Wat is er dan allemaal gebeurd afgelopen tijd? In ieder geval werk. Even weer wat centen terugverdienen van mijn lange trip een tijd terug. Stine is ook een keer naar Nederland gekomen en ik ben een keertje naar Denemarken gegaan om te ontmoeten. Begin november is Koor geweest, feesten met vrienden. Dat was ook erg geslaagd en gezellig.

Verder stappen Wilco en ik (foto) op het vliegtuig naar Thailand 10 januari voor 6 weken. Plan is om eerst Gert en Marleen te bezoeken op de eilanden rondom Koh Samui. Full moon partyuh. Daarna met z'n 2en verder. We huren dan een scooter en gaan dan richting Vietnam, waar we de meeste tijd zullen doorbrengen waarschijnlijk. Dan op 20 feb vliegen we terug.

Wintersport moet ik dit jaar laten schieten. Hoewel ik waarschijnlijk wel een weekendje ga naar Val Thorens alwaar vrienden dan ook zijn rond begin maart.

Ik zal me blog in de periode dat ik in Thailand en Vietnam zijn ieg updaten.

Dat al (of in ieder geval een paar van) jullie wensen uit mogen komen voor 2006. Of beter gezegd, dat jullie ze uit láten komen in 2006.

For my english orientated friends:
May all your wishes come true in 2006. Or rather, that you will máke them come true in 2006.

Cheerios.... Chris

Friday, October 28, 2005

Op naar spanje

Voor een weekje maar hoor. Lekker klimmen. Het gebiedje waar we heen gaan heet Siurana. Ik hoop daar samen met George een 8a te gaan klimmen. Het zou mijn eerste zijn.

Oh en ik heb net mijn Fiesta getrasht. 25 Eur kreeg ik ervoor. Toch wel jammer, maar ik en Stine hebben hem nu allebei niet nodig en verkopen gaat ook niet, want dan moet ie opnieuw door de APK en dat gaat niet lukken.

Later weer...

Sunday, September 25, 2005

Weer klimwedstrijd

Zaterdagnacht moest ik de hele nacht werken in de Cruise Terminal. DJ Michel de Heij gaf er zijn verjaardagspartijtje :) Niet geslapen dus. Vanochtend om 9 uur was ik weer thuis. Om 11 uur werd ik verwacht in de klimhal Rock Steady in Bussum, waar de klimwedstijd werd gehouden. Ging nog verrassend goed ook. Het was ook weer mijn eerste klimwedstrijd sinds een jaar ofzo. Foto's volgen.

Thursday, September 22, 2005

NYC :)

Het kost even wat tijd, maar ze staan online. De foto's die ik maakte toen ik samen met mams in NY was bij Nicola en Adam. Gemaakt met mijn nieuwe camera de lekker dunne Fujifilm Z1. Klik maar op mijn foto link rechts. Of hier.

Thursday, September 01, 2005

NY

Hee. Yo whasup!! Ik ben nu in New York. Mijn zusje opzoeken die er voor 3 maanden woont. Gisteren ben ik met Alitalia hierheen gekomen. Alles ziet er hier ongeveer zo uit als je zou verwachten....van tv enzo. Alleen nu zie je pas goed (dat komt op tv niet zo over) hoe groot alles is. Een kleine koffie is toch gauw 300ml.

Oh en op Lowlands ben ik mijn camera kwijt geraakt. Daarvan dus helaas (zachtjes utigedrukt) geen foto's. Hiero ga ik dus dan ook een nieuwe kopen. Zou goedkoper moeten zijn als in NL.

Thursday, August 18, 2005

Op naar Lowlands

Vorig weekend naar de Dance Parade geweest. En nu met dezelfde mensen ongeveer op naar Lowlands. Oh en daar zal ik ook wel foto's van maken, maar die komen denk ik niet op mijn eigen Flickr account, maar op een FLickr account die we met een vriendengroepje hebben. Dat is hier: http://www.flickr.com/photos/smeerpaal

Wednesday, August 10, 2005

Te lang geleden

Zo, dat is lang geleden. Ik heb me voorgenomen toch wat bij te houden hier zo af en toe. Binnenkort komen een foto's van waar ik nu woon. Ook een foto met mijn hele reis uitgestippeld op een kaart.

Werkse (oh en ik ook trouwens) ;)

Saturday, July 09, 2005

Kom maar op

Helemaal terug. In Nederland wel te verstaan. Fris, gewassen, uitgeslapen en goed gehumeurd.

Thursday, July 07, 2005

Spanning

Mijn tas is ingepakt. Ik vertrek zo van mijn hotel om mijn tocht per boot en trein te maken naar het vliegveld Istanbul Sabiha. Ik voel best een beetje spanning. Soort van irrationele spanning. Ik was me er pas bewust van toen ik mijn handen een beetje zag trillen tijdens het inpakken.

Tot snel.

Monday, July 04, 2005

Ontbijten voor het huis aan zee

Een paar dagen terug was dit....



Het originele plan om naar Italie te gaan, hebben we laten varen toen we dit huisje direct aan zee in Karlobag in Croatie ontdekten. Hier zijn we 2 dagen geweest voor we naar duitsland reden.

Friday, July 01, 2005

Vliegen

Keulen/Bonn airport ken ik nu van binnen en van buiten. Ik heb hier nu bijna 24 uur rondgehangen. Over dik 3 uur gaat me vlucht. Ik neem me grote rugzak mee, maar ik neem maar heel weinig mee, zodat ik veel goedkope spullen kan meenemen vanuit turkije terug. Als iemand nog goedkoop sieraden, leer, zijde of iets anders spannends wil, moet je me even een mailtje sturen en wie weet kunnen we een leuke deal maken :)

update:



En je kunt hier ook auto's huren. Wat een contrast met Turkije en de Balkan.

Thursday, June 30, 2005

Dichtbij

Voelen jullie het niet? Ik ben echt heel erg dichtbij. In Ingelstadt. Das aan de Donau in Duitsland. Vanavond zal ik in Keulen zijn. De avond erna neem ik het vliegtuig terug naar Istanbul. Hier ga ik dan wat computerles en introductie nederlandse taal geven aan een groep jonge studenten in Istanbul. Daar betaald hij me dan 500 eur voor. De achtste vroeg in de morgen ben ik dan weer terug in keulen en rijd ik terug naar ons kikkerlandje.

Avontuur met Nicola door de Balkan was erg geslaagd. Morgen heb ik een hele dag de tijd voordat mijn vliegtuig vertrekt en zal ik er wat meer over schrijven.

Sunday, June 26, 2005

Croatie



Vandaag een duik genomen in de zee bij Dubrovnik. Helemaal opgefrist gaan we zo verder rijden richting Split. Hier kiezen we of de boot naar Ancona pakken of doorrijden via Slovenia en dan Italie binnenkomen via Trieste.
Verder enorm grappige dingen meegemaakt, zoals koeien die de grens proberen over te steken, maar ik zal er wat meer over schrijven over een paar dagen. Ook foto's komen dan.

Saturday, June 25, 2005

Albanie

We hebben Kosovo overleefd en de plannen hebben we iets gewijzigd. We hebben besloten via Albanie naar de Croatie kust te rijden. Nu zijn we in Puke in Albanie. Erg mooi hier.

Ik hoorde dat het weer in Nederland nu erg goed is. Hopelijk is het dat nog steeds of opnieuw als ik terug ben. Ik heb alweer zin om jullie daar weer te ontmoeten en eens goed bij te praten.

Friday, June 24, 2005

Kosovo



Ben nu met Nicola in Pristina, de hoofdstad van Kosovo. Apart hier. Gewoon euro's, maar dan heel weinig ervan als je iets koopt. Nooit geweten dat er landen in europa zijn, waar de islam de voornaamste godsdienst is. En daarnaast ook erg cool om allemaal UN en KFOR wagens rond te zien rijden. Verder erg gemoedelijk hier en vriendelijke mensen.

Vandaag gaan we door Kosovo rijden en dan naar Montenegro en daarna door naar de kust van Croatie, ten westen van hier.

Wednesday, June 22, 2005

Terug in de Balkan

Ben met Nicola onderweg naar Italie en we zijn net aangekomen in Sofia. We rijden via Sarajevo naar de westkust van Croatie naar Noord Italie om tenslotte aan te komen in Frankfurt. Hier vertrekt Nicola's vliegtuig naar Mexico.

Daarna heb ik nog een kort avontuur, want ik neem op 1 juli het vliegtuig van Keulen terug naar Istanbul, waar ik iemand ontmoet die ook de gehele reis en alle onkosten voor verblijf, eten en dergelijke voor me betaald. Details volgen. Alles geheel veilig hoor overigens. 8 juli vlieg ik dan weer terug naar Keulen waar mijn auto dan nog op me wacht. Hiervandaan rijd ik waarschijnlijk dezelfde dag nog naar Nederland.

Gisteren in Istanbul heb ik nog even extreem geshopt. Ik heb ongeveer voor 250 eur een compleet nieuwe garderobe aangeschaft. 4 spijkerbroeken, 10 blousen en shirts. Goede deal, toch? Ook zilver, leer en zijde is er erg goedkoop. Als iemand nog iets wil van dat? Tussen 1 en 8 juli ben ik terug in Istanbul en kan ik iets voor je meenemen. Wat kosten zilveren sieraden in Nederland?

Verder hebben we besloten om voor de gein eens een dag (24 uur) te vasten. We begonnen gisteravond om 9 uur. Nog een paar uurtjes. Eigenlijk helemaal niet zo tactisch want eten in Bulgarije is erg goedkoop.

Monday, June 20, 2005

Terug in Istanbul



Ik ben hier nu alweer een paar dagen en toevallig onmoette ik Brad. Hij was hier in hetzelfde hostel 2 maanden terug en net als ik ook van plan te gaan naar India. Geen van ons beide hoorde eigenlijk hier te zijn en toch tegelijkertijd waren we weer terug op dezelfde plek. Best wel toevallig.

Gisteren zijn Brad en ik naar een concert geweest. Ik vind het wel vermakelijk om te zien hoe die turken zich ongegeneerd vermaken om alles wat enigszins op muziek lijkt of wat bloot is. Liefst gecombineerd, zoals de vals zingende dame gisteravond bewees. Lachu.

Morgen komt Nicola aan hier in Istanbul en rijden we samen naar Italie en later Munchen waar we dan voor de 3e keer afscheid nemen, want daar stapt ze op het vliegtuig naar Mexico.

Friday, June 17, 2005

Een taxirit in Tehran

Tijdens een taxirit in Tehran probeer ik wat technieken van de chauffeur af te kijken. Me valt op dat zijn linkerhand het slechts moet doen met 4 stompjes en een soort van duim. Deze technieken lijken hier essentieel om te overleven en de continue gevechten te winnen. Gevechten om vierkante meters asfalt, waar je na winst dan ongeveer een halve seconde recht op hebt.

Zijn linker arm rust hij voor het gemak op het opengedraaide raampje. Zijn hand hangt daarbij naar buiten. Plots realiseer ik me het macabere ongeluk dat ongetwijfeld in het verleden heeft plaats gevonden en dat hem tijdens een zijdelingse botsing zijn vingers afhandig maakte.

Ik trek snel maar toch op een mij zo passende relaxte wijze mijn rechterarm binnenboord.

--------
Misschien morgen weer een verhaal. Werkse.

Thursday, June 16, 2005

De ongelukkige ekster

Net nadat ik getankt heb, valt me een wat vreemd hupsende ekster op. Ik kom wat dichterbij en zie dat hij dat maar met één pootje doet. Zijn andere pootje hangt er maar wat bij met een stukje touw er omheen gewikkeld en geknoopt.

Na wat mislukte toenaderingspogingen moet ik plots denken aan de crocodile hunter Steve Irwin. Je weet wel; die stoere man van de tv met krokodillen enzo. Ik zie beelden van hem die langzaam een beest toenaderde en afleidde met zijn ene hand en dan van achteren het beest pakte met zijn andere hand. Blij met deze ingeving, probeer ik het nog een keer en het werkt. Met de hulp van een turk en een schaar krijgen we het touwtje los. Dit slechts om te ontdekken dat zijn pootje permanent beschadigd is en wel op zo'n manier dat hij nooit meer vrolijk zou rond hupsen.

De ekster nog in mijn hand hebbend en wat troosteloze blikken met de turk uitwisselend, besluit ik dat het beter is om het beest uit zijn lijden te verlossen. Met een snelle beweging draai ik zijn nek flink ver om.
Wat me niet onbewogen laat en zelfs een beetje geschokt, is dat het kopje tijdens het omdraaien, losliet. Waarschijnlijk gebeurde dit vanuit een soort trek beweging vlak na het omdraaien om er zeker van te zijn dat zijn nek gebroken is.

Verbijsterd met een lijfje in mijn ene hand en een kopje in mijn andere hand, rest mij niets meer dan de resten op het gras te laten vallen. Het toch al niet zo prettige tafereel wordt versterkt door het feit dat beider delen zich al schokkend een weg naar elkaar lijken te zoeken.

Ik ben benieuwd wat Steve gedaan zou hebben.
--------------

Morgen weer een nieuw spannend verhaal die ik jullie nog niet verteld heb. Ik ben trouwens weer helemaal beter en op en top fit. Laat die kebab en baklava maar komen. Ik ga vandaag ook op zoek naar de klimhal die hier in Istanbul moet zijn.

Tuesday, June 14, 2005

Terug in Europa

De laatse avond in het plaatsje Van 2 dagen geleden in het oosten van Turkije, heb ik gezondigd. Ik heb gegeten van het alom gewaarschuwde ijsje dat op te hoge temperatuur aangeboden wordt. De ochtend erna begon mijn straf. Een enorme buikloop. Toen het gisteren bijna over was en ik al weer aardige trek begon te krijgen in gegrilde kip (en dat ook genomen heb), hebben mijn darmen me vannacht laten weten nog niet helemaal klaar te zijn daarvoor. Ben nu al bijna weer beter.

Ben nu net aangekomen in Istanbul aan de europazijde in het hostel waar ik eerder ook verbleef. Ik blijf hier nog een paar dagen om helemaal te herstellen en verder zien we wel wat er gebeurt.

Saturday, June 11, 2005

Kuikens hebben het zwaar in Turkije

Kijk maar

To you, who have made my journey (so far) unforgettable.

I have send this message to everyone who I have met along the
way. That's why it's in English. I decide to put it here as well. It is quite a long story but I think I have done a good job telling the story in a interesting way,
but that's for you to decide. I hope you like it.

How it began

During the year of 2004 a creepy idea started growing more intense. It
was the idea that my future was set and already decided. I didn't like
the idea. It made me feel frightened. Fear of missing out on things.
No regrets is one of the rules I live by. So, on the 12th of July 2004
just before I was about to leave work and head for home, I decided
that things had to change and I was the only one who could make the
change. I wrote my girlfriend, with whom I have been with for 8 years,
a letter in which I described her my feelings. It was not only the
feeling of fear. It was about a lot of other stuff too. My girlfriend
is the sweetest girl ever, however, when I arrived home, I gave her
the letter. Tears fell. I broke her heart. I was very very sorry about
that. I hate to hurt other people, but I had to.

We split up. We sold the house. I lived with my friends and family. Started
finalizing work for my employer for I had to see new stuff. Travelling
is a great way to do just that. I got a big time off from my employer
and got rid of my car. Italy is my favourite country. Therefore my
travels had to begin there.

Italy

I took a plain to Milaan on the 14th of January 2005 with no
particular goal. Not quite true. In December 2004 I did a snowboard
teacher course for 2 weeks. I love to snowboard. During that periode I
also learned some basic Italian. After arriving in Madonna di
Campiglio I discoveried that my skills of the languase weren't
sufficient for me to be able to teach the ways of snowboarding. So I
went out for a Italian language course in a little village called
Marina di Castagnetto. Together with a Swedish couple and an English
couple I spent 2 weeks there learning a lot of Italian.

During a visit in Pisa (I just had to see that leaning tower with my
own eyes, right?) I met a girl who likes to take matters into her own
hands. She walked up to me while I was sitting next to the tower. A
Danish girl called Stine. We chatted. We stayed at her girlfriends
place. The next day we went to Firenze which concluded in her having
to go back to Geneva where she was for an internship at CERN.

Geneva and Denmark

Being back at the language course and thinking of Stine made me decide
to go to Geneve. I went by train. I stayed at her apartment, had a
good time, smoked water pipe, did some snowboarding and had some nerdy
discussions about physics. After a couple of days she had to go back
to Denmark, because her internship had finished. She owns this funny
little red car. A Ford Fiesta from 1987. It is a great car. We used it
to drive to Denmark together where she lives in a dormitory in Lyngby.
This is few kilometres north of Copenhagen. However we didn't go there
before meeting her parents in Esbjerg where we stayed for a couple of
days. It was a bit awkward to meet some girl's parents after only 3
weeks of travelling. They were very nice. After that we went to Lyngby
where I stayed with her at the dormitory for a month. Her student
friends at the dormitory were very nice to me. I had a good time
spending time there chatting, hanging around in the kitchen, drinking
beer, sowing a kite, going to an opera and a lot more.

Back to Holland

Stine had to go to America for another internship. She gave me her car
which is off course a really nice thing to do. She has been in Iran
for about 6 months and told me that I should definitely go there.
Having this car and the story about Iran made me decide to go there by
car and to go on to India. I drove back to Holland where I spent 2
weeks with friends and family and arranging stuff for this travel. I
equipped my car with a 220 volt device and a vault (safe) mounted in
the trunk, got some vaccinations (to few however, because I didn't
have enough time) and bought a GPS device. For the purpose of writing
stories and keeping al my pictures I also brought my laptop, which I
could keep in the vault. I drove. My car became my home. It has even
got an Ikea drawer box with 4 neat drawers wherein I keep and separate
all of my stuff.

France

It just happened to be that my friends from Holland where out for a
week of snowboarding in Les Deux Alps. A crazy and fun week. I did 85
km/h on my snowboard only to be overtaken by my crazy friend Sander
who did 104 km/h on the ski. Special thanks go out to Sander because
he bought my house very soon after I put it on the market for sale.
This is one of the things that made my journey possible. The next week
I joined my brother and a lot of other climbing friends from Holland
200 km to the south in Chateauvert for climbing. We had great fun and
did a lot of climbing. I climbed my first 7b and 7c in the rocks. Also
my first 7a+ on sight. The climbers amongst you might know about these
grades.

To Turkey

When my brother and the rest headed for home after a week of climbing,
I remained alone and drove through Italy where I wanted to visit some
places I visited years ago with my ex-girlfriend. I also stayed in
Venice (my favourite city in Italy) for a couple of days. It was here
that my GPS device broke and I had to send it to the UK for fixing.
Using the traditional way of navigation I succeeded in driving through
Lubljana (Slovenia), Zagreb (Croatia), Belgrado (Servia) and Sofia
(Bulgary). I stayed in all of those places not longer than half a day.
All together it took me 2 weeks to go from France to Istanbul. It is
quite a distance and it frightened me a bit that I did it in such a
short time. I felt some kind of restlessness and whenever I would feel
like that I would hop into my car and drive on. I was very glad that I
got rid of this feeling in Istanbul where I stayed for 3 weeks.

Istanbul

I stayed at the Antique Hostel for the whole 3 weeks. It is an
excellent place to meet people. The people that I have met and the
things I have seen and done there are almost to much to mention but I
will give a short summary:
- I met a teacher with her class of Turkish girls. She and her student
did a good job, because I had no problem talking with a lot of them.
- Somebody brought to my attention that drawing is fun. I gave it a go
and I loved it. It resulted in some nice drawings too. Thanks Alan.
- I got ripped off with the incredible amount of 1000 Dollar in a
place with some lovely girls (they later appeared to be hookers). At
the time I was drunk. It was a very typical story. And I might have
told you about it. Anyways, 2 weeks later I did some efforts to get
money back. It worked. I got back 500 Dollars.
- Got rid of my restlessness.
- Amongst other things I visited a Hamam, the Yerebatan Sarnice, the
Topkapi palace
- Took a boat over the Bospurus and another one to the third of the
Princess Islands.
- Went out to Taksim for a couple of times.
- I met Olga with whom I had a very good time with my last days in Istanbul.
- Got my Iranian visa.
After meeting a lot of interesting people and too much uninteresting
sales men and most importantly being so that the Iranian embassy
finished my visa, I decided it was time to move on to the south of
Turkey and get a little and meet more people and also some diving.

Oludeniz

Coincidence brought me to Oludeniz. A mindbogglingly (learned that
word from the book 'Hitchhikers guide to the galaxy', which I highly
recommend) beautiful place for paragliders and also non-paragliders. I
decided to skip the diving and go for a paragliding course which
eventually would allow me to fly solo. I got a free tandem flight to
check wether I would piss in my pens which altogether wouldn't make me
very suited for the sport. I didn't. Actually I was quite at easy
running from the cliff sloping into the void about 1900 meters above
sea level with a beautiful view on the blue lagoon

After 10 days of not much exciting going on and reading 'The TAO of
conversations' (which I recommend even more… really. You should read
it. It is written by Michael Kahn) and a paragliding course that had
not yet begun, I met Ben, Magluf and Bertrand. They went the next day
for climbing near Antalya. After some complicated brainwork I decided
to skip the paragliding and to join them. The paragliding course was
too fucking expensive anyway and I found the tandem flight not as
thrilling as I expected it to be. Next morning we left for Antalya.
Normally only I fit in my car, because I got an absurd amount of
luggage. All my luggage including that of the 3 other guys had to go
on the roof. It was a funny sight.

Climbing near Antalya

Quite soon after arriving on the climbing camp Jositu 20 km west of
Antalya, we realized that we just found climbers paradise. A very
clean, cosy and nicely priced (3 eur/night) camping surrounded with
beautiful rocks to climb on a convenient distance. Some not further
away then a 2 minute walk. A lot of nature, beautiful little rivers
and a lot of trees and green surrounding us. Basically we did some
serious relaxing, climbing and dog hut building. The dog was very
pleased. Me too, because I climbed a 7a+ en 7b+. After 2 weeks or so
Magluf decided to go meet his sister whilst Ben and I found that we
have tanned en toned our bodies in such a way that finding ourselves
some nice ladies shouldn't be a problem.

Olympus

Magluf went to Bulgaria where he spent 5 days in prison. Ben and I
drove to Olympus. After arriving there we did some investigation about
where to stay. We chose Bayram's. Usually we sat there at a
strategically chosen spot in the middle of the relaxation area with a
good view over the people hanging around. Soon, we were accompanied by
2 fun guys from Denmark. Soren en Martin were also in serious need of
woman. Day after day we talked about girls, politics, religion, life,
relationships (and, according to Ben, the impossibility of having a
platonic one) and girls. It was great. I also met Nicola which made my
staying there even better. We also had a great time with a lot of
other people hanging around there. We went with a big group to the
chiameara fires.

On to the East

After 4 great days in Olympus we concluded our being together with a
couple of days in Antalya. And discovered that the partying scene in
Antalya is entirely not meant for 4 blond guys seeking fun. I picked
up my GPS device from the post office and just before I wanted to
leave for resuming my journey to Iran, I had a last look at my e-mail
and saw that Nicola was going to be in Konya that night. Being very
keen with that, I drove there and we met the same night. We stayed at
the home of a very sweet and friendly student in Konya. Nicola and I
decided to travel together further to the east. We found that
hospitality of the people increases and prices go down the further you
go to the east of Turkey. Via Sultanhani, al little place called
Hafik, Sivas, Erzincan we ended up in Erzurum, where Nicola took a
plain back to Istanbul.

Iran

Remaining alone again, which didn't bother me to much, I went on to
the border of Iran only to find that my car was not allowed inside of
Iran. I missed out some crucial kind of paper called a Carnet and they
didn't trust the fact that the car was not registrated under my name.
I left it at the border and went on by bus to Tehran. I Successfully
applied with the Pakistan embassy for a visa. I lived there for a
couple of days with some students in a dormitory and had the greatest
of time with them. I also celebrated with them the fact that Iran had
won the soccer match against Baihran, which means that Iran is up for
the worldcup in 2006. The celebration was big fun. A huge amount of
people on the main square in Tehran on Val-y-Asr street. Dancing,
singing, clapping, men holding hands, no fights and no alcohol. After
this I went back to the border where I hoped for my car to be allowed
using a letter written in Farsi by the students and a lot of
smiling….. It didn't work.

Finally

I haven't seen much traditionally visited sights of Turkey, but have
more or less chosen my destinations by the people I met and the fact
that I had to have my fixed GPS to a trustworthy Poste Restante. Off
course I saw stuff like blue musk, caravansaray and ehhhr…. some more
but they didn't excite me even half as much as the people I met and
talked with. And by people I also mean you. This is why I want to
thank you all for making my journey unforgettable. Talking with you
has made me learn a lot about me and you and much more. I realized
that who you meet is more important than where you meet them. This
amongst some other minor reasons (for example that my car was not
allowed into Iran) made me decide to make a 180 and head back for
Holland. I will take my time for it, just like I did until now.

I hope you have had and will have a great time with your own journey
wherever it has led you until now. Mine hasn't finished yet, so I will
keep my website with stories up to date. As you might know it is
written in Dutch, but there's a translate button (poor English while
it is computer-translated) on the right hand side. If our paths are
likely to more or less cross and you would like to meet, just send me
an e-mail.

Be open-minded, open-hearted and you will have the time of your
life....forever and meet interesting people along the way. Take care
and have fun.

Friday, June 10, 2005

Rechtsomkeert

Ik heb besloten. Ik rijd terug. Waarom?... Ten eerste, hier begon het mee, ik krijg mijn auto Iran niet in. Lang verhaal, maar dat ging gewoon echt niet gebeuren. Mijn alternatieven zijn:
Stukje terugrijden Turkije in. Mijn spullen die ik niet kan dragen, opsturen naar Nederland en dan gewoon verder naar India met bussen, treinen en voeten.
Of ergens anders heen gaan. Ik heb wel al plannen voor Israel. Maar das voor later.
Of mijn auto dumpen en met spullen en al terug vliegen.
Of terugrijden.

Ik heb voor het laatste gekozen. Waarom niet gewoon verdergaan naar India?... Omdat ik het een en ander heb geleerd op reis. Het belangrijkste is dat me steeds is gebleken dat wie je ontmoet vele malen interessanter is dan de plaatsen waar je de mensen ontmoet. Bijkomend voordeel is, is dat ik mijn auto in Nederland nog zal hebben. En ik verheug me stiekum ook wel weer om jullie in Nederland allemaal weer te zien.

Momenteel ben ik weer in Doğubayazit en rijd ik op het gemakje weer terug naar Nederland. Hoe en hoe snel?.....? Vederemo.

Thursday, June 09, 2005

Voetbalgekte



Gisteravond speelde Iran tegen Baihran. Ik heb samen met dezelfde studenten als eerst in een zweterige zaal de wedstrijd gezien. Iran heeft met 1-0 gewonnen. Daarna zijn we met zijn allen de straat opgegaan waar ik iets aantrof vergelijkbaar met de coolsingel als Feyenoord de beker gewonnen heeft.
Dansen, gekte, mensen die op bussen staan te hossen. Mensen die 30 meter hoog in de lucht hangen aan een stang van een lantarenpaal. Mensen die een stuk meeliften door op een wildvreemde zijn autodak te gaan zitten. Vuurwerk afsteken midden in een drukke menigte. Maar alles zonder alcohol of vechten.
Verder merk je aan alles dat een Iranees niet zal proberen om zijn gevoelens voor zich te houden. Nee... het moet eruit en wel direct en luidruchtig. Mannen die hand in hand lopen, niet omdat ze homo zijn, maar omdat ze elkaar mogen. Iemand die overduidelijk bedroeft kijkt als ik tegen hem zeg dat ik helaas niet met hem mee kan om een wandeling te maken in de bergen. Ruzie op straat.
Wat ik nog niet helemaal begrijp is dat het enorm vriendelijke mensen zijn en enorm bereid hulp aan te bieden, maar tegelijkertijd is het in een rij een en al voorpiepen. Net als in het verkeer. Of mensen niet eerst uit laten stappen uit de metro, maar je zo snel mogelijk naar binnen proppen nog voordat iedereen eruit is wat er al met al voor zorgt dat de metro later vertrekt dan wanneer je wacht op de mensen die uit moeten stappen.

Vanavond pak ik de bus terug naar de grens om mijn auto te proberen de grens over te krijgen met een door de studenten in het iranees geschreven brief en een brede glimlach. Insj Allah :)

Wednesday, June 08, 2005

Meer Tehran



Ik ben erachter gekomen dat de meest gastvrije mensen in Iran wonen. Al verschillende malen is me onderdak en eten aangeboden. De meeste van jullie zullen misschien denken dat hier wat achter schuilt, maar als je het zelf zou ervaren, weet je dat het oprecht is. Gisteravond ben ik in een studentenhuis uitgenodigd, waar we gekookt en gegeten hebben. Ik heb er ook overnacht.

Mijn visa voor Pakistan is goed gekeurd. Ik moet er echter mijn paspoort 3 dagen voor inleveren. En in die tijd wil ik precies naar de grens (waar ik mijn paspoort nodig heb) gaan om proberen mijn auto op te halen. Ik ga nu dus eerst mijn auto ophalen met een door de studenten geschreven brief in het Iranees (farsi) en daarna terug naar de ambassade van Pakistan hier in Tehran om mijn paspoort te geven. 3 dagen daarna heb ik dan mijn visa voor Pakistan.

Hoop geregel, maar ik ga er niet over zeuren hoor, want daar kwam ik tenslotte voor; uitdagingen..... :))

Tuesday, June 07, 2005

Een dag in Tehran



Wat een dag. Vanochtend ben ik naar de Pakistaanse ambassade hier in Tehran gegaan om een visum aan te vragen. Dat schijnt alleen in je eigen land te kunnen. Nadat ik een brief heb geschreven over mijn bedoeling van mijn reis en een gesprek met het hoofd van het kantoor, heeft hij besloten me te accepteren. Nu moet hij nog bellen met een kantoor in Pakistan om te vragen of zij mij ook accepteren. Morgenochtend weet ik meer hierover.
Op mijn weg terug naar het centrum (overigens een beetje moeilijke term voor een stad met 10 miljoen inwoners en de langste straat ter wereld) van de stad, ontmoette ik een zaken man met wie ik een lunch heb gehad in de kantine van zijn kantoor. Even later word ik uitgenodigd door een student in zijn huis vanavond.
In het centrum van de stad aangekomen heb ik een interview gehouden met een man die zijn twijfels heeft over het nut van de aankomende verkiezingen die gaan plaats vinden in Iran en de corrupte praktijken die plaats vinden om de werkelijke uitslag te verdoezelen. Overigens verwacht hij dat 90 procent van de bevolking uit angst niet zal opdagen om een stem uit te brengen. Best wel heftig.

Als iemand nog contacten heeft met een krant of journalist, dan wil ik daar graag meer over horen, omdat ik dit verhaal bij zo iemand kwijt wil.

Monday, June 06, 2005

Iran, maar dan zonder auto

Vannacht ben ik aangekomen in Tehran. De hoofdstad van Iran. Maar dan wel zonder een auto. Crap!!! Ik mis een of ander Carnet. Dat schijnt iets te zijn dat je bij je auto moet hebben. Die kon ik wel kopen dan bij de grens. Maar er was ook een probleem met het feit dat de auto niet op mijn, maar op Stine haar naam staat geregistreerd. Ik ben nu dus in Tehran, om bij de Nederlandsche ambassade een in het iranees geschreven brief te regelen, waarin staat dat ik in Stine's auto mag rijden. Suf dus. Maar goed. Ik ben hier nu en ehhh.... we zien wel. De 12 uur durende busrit van de grens naar Tehran kostte 5 dollar. Heftig he. De kosten voor dit geregel lopen dus niet zo heel erg op. Verder kost 10 liter bezine hier 1 dollar. Net zoals 40 liter diesel. 8)

Sunday, June 05, 2005

Doğubayazit



Gisteravond aangekomen in Doğubayazit. De weg naar hier varieerde van uitdagend tot suicidaal. Maar steeds met een uitzicht op een onwaarschijnlijk mooi landschap.
Dit is mijn laatste bericht voor de grens van Iran slechts 34 km verwijderd. Laterzzzz

Saturday, June 04, 2005

Erzurum

Inmiddels ben ik aanbeland in Erzurum. Nicola is met het vliegtuig naar Istanbul. Vanaf hier ga ik dus alleen verder. Ik verwacht morgen aan te komen in Iran.



Ook weer meer foto's.

Friday, June 03, 2005

Op naar Iran



Eergisteren ben ik vertrokken naar Iran. Tussenstop was Konya. Nicola was hier toevallig ook en we hebben besloten een paar dagen samen op te trekken onderweg naar het oosten. Via Goreme en Sivas zijn we gisteravond aangekomen ın Havik.

De overnachting in Konya was geweldig, want een student bood ons zijn kamer aan en heeft de ochtend erna ook een heerlijk ontbijt gemaakt. De volgende dag zijn we doorgereden naar Sultanhanı. Hier troffen we op een camping een groep van ongeveer 30 nederlanders aan. Allen met caravans. De dag erna zijn we doorgereden naar Havik waar we vriendelijk zijn ontvangen en uitgenodig voor avondeten.

Hoe verder naar het oosten hoe gastvrijer men is. De prijzen worden ook belachelijk laag. De overnachting in Hafık kostte ons 4 eur pp. Helaas is de internet pc hier van dien aard dat foto's uploaden nog even op zich moet laten wachten. Vandaag verder richting Erzurum.

Sunday, May 29, 2005

Olympos



5 dagen terug heb ik gekeken of mijn GPS al aangekomen was op het postkantoor van Antalya. We verbleven toen nog steeds op Jositu camping. Ben en ik besloten om het klimmen het klimmen te laten en op vrouwenjacht te gaan in Olympos. Zo gezegd zo gediggydaan.

In Olympos aangekomen vonden we al snel een leuke boomhutten camping (Bayram’s) voor 15 YTL per nacht inclusief ontbijt en avondeten. Maar wat veel belangrijker was, was de omgeving. Een grote ontmoetingsplek omringd met de boomhutten en kleine houten hutjes. Al snel ontmoeten we er 2 jongens van Denemarken die ook nodig aan vrouw toe waren. Vanuit een tactische plek in het midden van de verzamelplek in een verhoginkje met allemaal kussens hebben we het 2 dagen lang alleen gehad over vrouwen en hun belangrijke kenmerken en de mate waarin prioriteit gegeven moet worden aan de vormgeving van deze kenmerken. Ook andere zaken passeerden de revu. Desalniettemin bleek de vrouw toch het meest terugkerende onderwerp.

Op een mooie zonnige dag werd ons gesprek abrupt onderbroken. “Look at her ass. Nice face too..... But the real question is...... is she alone”, zei Ben. Wij volgden haar op de voet. Ze ging zitten op een bankje...... aleen...... aan het schrijven. “Let’s wait for a minute and see if she is joined by somebody.” Op een gegeven moment zag ik dat niemand iets ging doen. Ik was er één van. Ik hou er niet van als er geen initiatief genomen wordt en bovendien. Als ik tegen de anderen zou zeggen dat ik erop af zou gaan, dan moest ik wel. “Hell....I’ll go and talk to her”, zei ik “……But I don’t dare man!!”. Ben gaf me wat moed door te zeggen: “You know what to do. We talked about this. Just go up and talk to her. Just say hi…. Fuck it.“. Toen ben ik op haar af gelopen en heb ongeveer 10 minuten met haar gepraat. Ze heet Nicola :) en het gesprek eindigde met een soort van uitnodiging om samen naar het strand te gaan als ze klaar was met wat dingen te regelen. Best wel een overwinning.

De laatste avond van de 4 (eergisteravond) in Olympos zijn we na een wandeling van 2 uur met Nicola, Ben, Jesse (Ben’s helaas mislukte project), de 2 denen, 3 israeliers en nog 2 engelsen aangekomen bij een de plek Chiameara. Dit is een plaats waar een brandend gas via gaten uit de rots ontsnapt. Tijdens dit tikkeltje zweverig samenzijn hebben we de Shabat gedaan. Eerst droeg een van de israeliers iets voor in Hebreeuws en daarna deelde hij wijn en brood uit.

Gisterochtend zijn ik, Ben, Søren en Martin vertrokken van Olympos terug naar Antalya. Hier overnacht ik in Sabah pension (8 YTL per nacht incl breakfast). Mijn GPS is inmiddels aangekomen, maar ik kan hem pas de 31e ophalen. Dus de komende 2 dagen wat rondkijken in Antalya en daarna in een rechte streep door naar Iran. Mijn plan verder is om juni in Iran door te brengen. Juli met Stine in Pakistan. Augustus en september ben ik dan in India. Hoewel mijn GPS, of eigenlijk de niet-aanwezigheid ervan voor het grootste gedeelte mijn reis in Turkije heeft bepaald, ben ik toch er blij dat het gelopen is zoals het gelopen. Vooral door de mensen die ik onderweg ontmoet heb.

Monday, May 23, 2005

Feesten en klimmen



Eergisteravond zijn ik, Ben en Ariel uit geweest in Antalya. Drinken, dansen en vrouwen kijken. Altijd leuk.



De ochtend erna, na 5 uur slaap, een lichte kater een een onstoken grote teen, was ik erg verbaasd dat ik mijn 7b+ heb geklommen zonder op te warmen. Weliswaar toprope, maar ik ben er toch erg fit mee.swaar toprope, maar ik ben er toch erg fit mee. Later op die dag klom ik ook mijn 7a+ red point.

Saturday, May 21, 2005

Visitors



Wie zijn al die nieuwsgierige lezers? Ik ben benieuwd.

Who are al those snoopy readers? I'm curious.

Piep



3 dagen terug heb ik op een markt in Antalya 2 kuikens gekocht. Eentje heeft de nacht niet overleeft, maar de andere is springlevend en eet sprinkhanen, mieren, spinnen, tomaat, meloen, pitjes en drinkt water, slaapt in mijn hand en wast zichzelf. Ik ben vastberaden om het uit te laten groeien tot een flinke kip om het daarna te slachten. Jammergenoeg is het vannacht overleden, waar de mieren weer vriendelijk gebruik van hebben gemaakt.

Klimmen gaat ook aardig. Tot nu toe nog niet echt zware routes geklommen (max 6c), maar ik ben bezig met het uitwerken van een 7a+ en een 7b+. Die moeten wel lukken denk ik.
We koken elke avond ook goed. Een van de gerechten die we maken is Chakchuka. In olie bakken van uien, knoflook, pepers en daarna meestoven van tomaten. Voor het einde wat eieren rustig bovenop leggen en nog 3 minuten op het vuur houden. Dit varieren we met gestampte aardappelen, spaghetti of bulgur. We gebruiken nauwelijks vlees, maar met goed gebruik van olijfolie, veel pepers, veel knoflook en zout, krijg je verbazingwekkend goed smakende gerechten.
We hebben het met het geld tot nu toe heel zuinig aan gedaan, maar vanavond gaan we de bloemetjes buiten zetten en gaan we naar een club ergens in Antalya.

Wednesday, May 18, 2005

Even relaxen op het terras



Relaxen op het terras van de camping Jo-si-tu na een zware dag van mint plukken, er thee van zetten en wat klimmen in de rotsen 100 meter verderop.

De foto's die ik een paar dagen terug heb gepost zijn nu ondergebracht in de set 'Klimmen bij Jo-si-tu camp'. Verder heb ik nog een stuk of 6 foto's toegevoegd aan de set 'Natuur'.

Links:
Jo-si-tu campıng http://www.climbingcamp-antalya.com/en/
Öludeniz camping http://www.oludenizcamping.com

Thursday, May 12, 2005

Klimmen in Josite



Plannen zijn gewijzigd. Ik ga de paraglide cursus niet doen. Hij
was nog niet begonnen dus ook niks betaald nog, maar wel een gratis
tandem sprong gehad. Gisteren heb ik wat superaardig jongens uit
Israel ontmoet en een iemand uit frankrijk. Met zijn vieren gaan we
naar een klimgebied 20km ten westen van Antalya. Jositu. Daar blijf ik
ongeveer een week en daarna ga ik naar Antalya om mijn GPS die inmiddels gerepareerd is af te halen op het postkantoor.

De paragliding vond ik toch minder spannend dan gedacht, kostte 650
eur en degene die de cursus gaf had het heel druk, dus ik had het
misschien niet eens af kunnen maken. En nu kan benzinekosten delen wat ook weer besparend is. Daarnaast wilde ik eigenlijk heel de tijd weer wat klimmen. Dus alles valt toevalligerwijs weer op de goede plaats.

Ik ga nu rijden. Ik had een hele leuke foto willen plaatsen, maar me kabel zit ergens diep weg. Plaats ik snel bij.

Tuesday, May 10, 2005

Tandemvlucht



Ik heb de foto's binnen van een nederlander die foto's maakte van mijn tandemvlucht. Kijk mij eens onverschrokken van die berg afrennen.

Monday, May 09, 2005

Meer natuur



Weer 14 verse natuurfoto's.

Sunday, May 08, 2005

Natuurfoto's



Vandaag ben ik erop uit gegaan. En 256 mb aan foto's gemaakt. Klik op de foto voor het resultaat.

Mijn paraglidecursus is nog niet begonnen. Ze hebben het druk. Als ik morgen nog niet kan beginnen overweeg ik op het gemakje verder langs de zuidkust te rijden.

Thursday, May 05, 2005

Ölüdeniz



Het ziet er naar uit dat ik ongeveer 2 weken in dit plaatsje blijf. En dat is helemaal niet verkeerd. De camping waar ik verblijf, is net als het hostel in Istanbul helemaal ingericht voor backbackers met internet, een happy (2) hours bar en een met kussens belegde relaxte zithoek en dat alles in een houten huisje dat half afgedekt is met een rieten dak omringd door palmbopmen en gelegen een blue lagoon (nederlandse vertaling, iemand?). Dit alles voor 5 lira voor een plaatsje op deze camping, waar ik met de auto en tent sta.

Vandaag heb ik mijn eerste tandemvlucht met een paraglider gemaakt. Eerst een uur omhoog rijden met een jeep met een hoop andere nederlanders die al ervaren zijn. Eenmaal op de top (1700 meter) aangekomen harnas enzo aantrekken en de vleugel goed neerleggen. Mezelf vastklikken aan de instructeur. En op de afgrond afrennen..... Morgen begint mijn cursus en over een paar dagen hoop ik solo te mogen vliegen. Heel erg gers dus.

Update: naar aanleiding van advies van Olga heb ik mijn deze foto wat gephotoshopt.

Wednesday, May 04, 2005

Paragliding in Ölüdeniz

Ik zit nu op een camping in Ölüdeniz aan een blue lagoon. Ik ga hier waarschijnlijk een cursus paragliding doen. Het is hier iets van de hoogste paragliding situatie in europa/de wereld en ook veilig omdat het aan een zee is. Dat valt mınder hard. Nee hoor, er gaat vrijwel nooit iets mis. Hoogte is ongeveer 1700 meter. Dat wordt gers dus. Mooie foto's hiervan gaan zeker komen... als er plaats is. Dat ga ik morgenochtend checken.

Monday, May 02, 2005

Bommelding in İzmir



Tijdens het e-mail checken in Izmir, wordt ik vriendelijk verzocht het internet cafe te verlaten. "Bom" wordt een beetje verbaast tegen me gezegd. Na op een 'veilige' afstand van ongeveer 30 meter van de verdachte plek ongeveer 10 minuten gewacht te hebben, hoor ik ineens een explosie die te vergelijken is met die van ongeveer 10 keer het volume van een exploderende strijker.

Sorry pap en mam :) maar dit berichtje moest ik even posten.

Saturday, April 30, 2005

Verder



50 Euro armer en een stempel rijker ben ik nu, na bijna 20 dagen Istanbul, klaar om te gaan. Mijn visum voor Iran is geregeld. Eergisteren heb ik nog een leuk meisje ontmoet. Olga komt uit Oekraine en studeert nu fotojournalistiek in Istanbul. Gisteren zijn we samen wat door Istanbul gelopen en heeft ze me een hoop verteld over fotografie en composities. 'No rules' is een van haar regels. Ik denk dat het zijn weerslag wel zal hebben op de foto's die ik ga maken.

Hierboven zie je een foto, die ik heb omgebouwd tot een ansichtkaart. Oh well. Morgenochtend vertrek ik van Istanbul via de westkust naar het zuiden

Thursday, April 28, 2005

Nagetekend - The Blue Musk



Na 17 dagen Istanbul staat het vast wanneer ik er weer vandoor ga. Zaterdagmorgen kan ik mijn visum voor Iran ophalen en ga ik via Izmir naar Antalya.

Tuesday, April 26, 2005

500 Dollar

Gister ben ik met een amerikaan (een andere dan vorige keer) De stad ingegaan om wat te eten (halve kip met rijst voor 1,25 EUR als je het wilt weten). Na het eten liepen we wat verder rond en zagen we ineens in een winkel een spiksplinternieuwe motor 125 CC voor 500 Dollar. Echt helemaal nieuw. Die amerikaan wilde hem wel hebben. ik eigenlijk ook. Want zoiets hoort normaal in Nederland rond de 3000 EUR te kosten. Anyways. Wij naar de politie om te vragen of je zomaar een motor kan kopen in turkije en of je ermee de grens overkomt enzo. Heb ik ook gelijk mijn verhaal verteld over die scam met die hoerentent die me 850 eur heeft gekost. Hij zei dat ik er alsnog er een zaak van kan maken.

İk ben dus vanochtend naar Taksim (uitgaanscentrum van istanbul) gegaan om uit te zoeken waar die tent is waar ik 850 eur heb betaald. Na 2 uur rondgelopen te hebben, heb ik dan eindelijk die tent gevonden. Ertegenover zit een turk met z'n restaurant die 7 jaar in Nederland heeft gewoond. Hij spreekt Nederlands. Aan hem heb ik het hele verhaal verteld van die 850 EUR. Hij heeft toen voor mij wezen tolken met de baas van die tent. 2 bier, een gebakken makreel met de baas van die tent, wat indirecte dreigingen van naar politie gaan enzo en 2 uur later heeft deze jongen 500 Dollar gevangen. Deze dollars gaan mooi mee naar iran. Je kan dus wel zeggen dat dit mij zeer vrolijk gestemd heeft.

Sunday, April 24, 2005

Tekenen



In het hostel is nu iemand uit californie. Hij heeft me verteld over dat hij schildert enzo. Ik ben met hem naar een winkel hier in de buurt gegaan om wat spullen te kopen. Voor mezelf heb ik een tekenboek en een potlod gekocht. Blijkt ineens dat ik er echt enorm goed in ben :). Gaat op zich wel, maar ik was toch wel een beetje verrast. Ik zal eens kijken of ik binnenkort wat scans ervan kan posten hier.

Friday, April 22, 2005

Indrukken van Istanbul

Morgenochtend ga ik checken of mijn visa voor Iran klaar is. 12 dagen Istanbul zijn dan voorbij. Mijn laptop heb ik gefixt met een turkse versie van Windows XP, maar ik ben allang blij dat dat ding het weer doet. Mijn GPS is nu ook aangekomen in Engeland. Rond 5 mei gaan ze er naar kijken. Tot midden mei moet ik het dus zonder doen.


Deze muziek had ik op terwijl ik de foto maakte (klik)


Gisteren ben ik met de boot naar een van de eilanden hier in de buurt gegaan. In principe heb ik op dit eiland alleen maar een beetje gezeten met wat poezen om me heen, luisterend naar muziek en een biertje in mijn hand.

Wat ik tot nu toe gezien heb van Istanbul en zij die er wonen? Mooie moskees en ook veel, veel toeristen, veel islam, maar ook modern, veel winkels en eten dat varieert van goedkoop tot belachelijk goedkoop. Bijvoorbeeld kip kebab (=ongeveer 100 gram kip met wat groente op een best groot broodje) voor 0,75 tot 1,75 YTL (0,40 tot 1 EUR), een groot broodje (hele) makreel en groente voor 2,50 YTL (1,50 EUR), superlekkere bak rijst met kappucijners en wat kip 1,5 YTL (0,85 EUR)
Zelf geef ik de voorkeur aan een ontoeristisch uitziend restaurant waarin onder felle tl balken wat turken een kip wegwerken met hun vingers en een stuk brood. Of een bouwvallig karretje met wat rijst erop in een achteraf wijkje. Na een tijdje weet je van elk gerecht de goedkoopste plek. Verder gaat eer geen dag voorbij dat ik niet een stuk baklava neem. Nog steeds mijn all-time favorite.

Zonder enig gevaar lijk je hier door donkere wijkjes te kunnen lopen. Nog geen enkele keer heb ik hier mensen zien vechten oid. Iedereen is enorm behulpzaam en altijd in voor een praatje, waar ze zelf meestal mee beginnen. Als je vraagt om de weg naar iets, zullen ze geen middelen onbenut laten om erachter te komen hoe je er moet komen. Graag lopen ze een heel stuk met je mee.
Alleen in de toeristische straatje, heeft deze vriendelijkheid in 90% van de gevallen een achterliggende bedoeling. Jou iets verkopen. Overigens is dat niet tot vervelends toe. Zonder problemen kan je er weg van lopen. Als je het een beetje goed uitkiend, heb je binnen 30 minuten tijd een appelthee, een goed gesprek gehad met een turk en ook zijn kantoor gezien.
Toch kan de turk ook wel nors zijn. Een in nederland non-chalant wegwuivend gebaar, betekent hier zeg maar iets van: Nee (dank je). In het verkeer zijn het ronduit barbaren, waar voorrang vooral bepaald wordt door de grote van je auto en ogenschijnlijke levensmoeheid. Flink doordrammen en toeteren brengt je het snelst bij je einddoel. Kortom... Ik rijd graag door Istanbul :)

Nog wat foto's van Venetie



Ik heb nog wat foto's gevonden van Venetie.

Thursday, April 21, 2005

Een bijzondere dag



Gisteren was een bijzondere dag. Ik ben erachter gekomen dat het de geboortedag van Mohammed is, dat etalage poppen in Istanbul eng zijn, Bloemen erg mooi te fotograferen zijn, er ook branden zijn in Istanbul.

De zojuist geplaatste foto's spreken voor zich.

Tuesday, April 19, 2005

Wat aan het rondhangen



De laatste dagen ben ik wat aan het rondhangen met wat Turkse meiden, die een dag of 5 geleden met haar engels lerares Shirley in ons hostel kwamen om wat Engels te praten.Met 5 van hen ben ik wat aan het mailen en hebben we een aantal keer afgesproken. Vandaag zijn we naar iets ondergronds geweest. Soort van regenwater reservoir. Yerebatan Sarniche. Fucking mooie foto of wat?!...

Sunday, April 17, 2005

Turks nummer

Ik heb nu een Turkse sim in mijn telefoon zitten. Het nummer is:
+90 505 380 74 66

Nog een week



Gisteren heb ik met een nederlans meisje die ook in dit hostel verblijft een boottocht gemaakt over de Bosporus. Dat is die rivier die van de Zwarte Zee naar de Middelandse zee loppt en daarmee de grens vormt tussen Europa en Azie en ook Istanbul in tweeen splitst. Ik zal nog ongeveer een week in Istanbul blijven. Ik hoop dat mijn visa voor Iran dan klaar is. In die tijd moet ik nog mijn laptop fixen. Het blijkt dat alleen mijn partitie met windows op mijn harddisk kapot is. Die ben ik nu aan het herstellen. Hierna zou mijn laptop het weer moeten doen.

Die avond bij die lerares thuis was wel leuk. Eerst waren er alleen 3 vriendinnen van haar. Dus op een gegeven moment was ik dus met 3 vrouwen van in de 40 aan het eten en later ook aan het kaarten. Toch was het wel een leuke ervaring. Wat later op de avond kwamen ook twee van haar leerlingen. Toen werd het natuurlijk wat interessanter. Een van de twee was met een vriend van haar broer. Alleen dan mocht ze komen. Haar ouders zijn nogal orthodox. Misschien ontmoet ik haar maandag nog een keer.

Die gasten uit het hostel met wie ik uit ben geweest (zie onder andere fotos met buikdanseres) zijn inmiddels weer vertrokken. De dag voordat ze weggingen hebben we 's avonds nog wat waterpijp gerookt en wat Turkse appelthee gedronken. Erg gezellig.

Thursday, April 14, 2005

Weer foto's



Nog wat foto's van de autoreis onderweg naar Istanbul door Slovenie, Croatie, Servie en Bulgarije.

Foto's van hier in Istanbul komen vandaag of morgen. Gisteravond uit geweest met wat andere gasten van het hostel hier. Onder andere hebben we ook een buikdanseres gezien. Ook hier zijn wat foto's van. Voor vanavond ben ik uitgenodigd door een lerares en haar klas met een stel Turkse meiden die engels aan het leren zijn.
Dat belooft dus leuk te worden.

Digitaal verantwoord reizen

Wil je digitaal verantwoord reizen dan heb je een aantal hulpmiddelen nodig. Zelf reis ik momenteel en weet ik aardig mijn weg te vinden op het Internet en heb ik erg lang gezocht naar de beste aanbieders voor email, foto's, weblogging enz.

Voor je e-mail gebruik je www.gmail.com. Voor je weblog gebruik je www.blogger.com. Dit kun je uitbreiden met www.audioblogger.com. Hiermee kun je door met je telefoon in te spreken in een voicemail, je stem direct als mp3 beschikbaar maken op je blogger weblog. Voor het hosten van je foto's gebruik je www.flickr.com. Zonder twijfel de beste foto hostings website die er te vinden is. Je kunt hiervandaan ook direct foto's op je weblog zetten. Voor opslag van je films gebruik je www.archive.org. Alles behalve Flicker is gratis. Flickr kost 40 eur per jaar, maar dan kan je wel een onbeperkte hoeveelheid foto's opslaan.

Ook zorg je er natuurlijk voor dat je een handheld GPS hebt en maak je je waypoints visueel op een wereldkaart en plaats je dat geregeld op je weblog. Hier heb ik tot nu toe nog geen ervaring mee, maar daar komt binnenkort verandering in.

Gmail geeft je 2000MB ruimte. Voordat je op reis gaat, maak je scans (kan ook met digitale camera, maar zorg dat alle kleine letters ook te lezen zijn) van belangrijke documenten zoals:
- paspoort, pasfoto, rijbewijs
- afschrift van girorekening
- Voor en achterkant van passenpasjes, zoals creditcard, verzekering, donorcodicil
- toegangscodes voor je internetbanking en andere dingen
- tanlijsten voor internet banking (kan soms ook via sms)
- adressenlijsten
- diploma's en je laatste loonstrook (ivm werken in het buitenland)
Post vervolgens de scans als attachments van een email naar je eigen gmail account. Je kan deze scans (maar niet degene met pincode informatie, omdat je je kaartje kan verliezen) ook op je flash kaartje van bijvoorbeeld 16mb zetten. Dan is het uitprinten makkelijker als er geen internet toegang is.

En...... werk je weblog geregeld bij. Reisze.

Links:
www.gmail.com (e-mail)
www.blogger.com (weblog)
www.audioblogger.com (voice on weblog)
www.flickr.com (foto's)
www.archive.org (films)

Tuesday, April 12, 2005

Coming to you live from Istanbul

Zagreb, 20:30, vr 8 apr

Proost. In het centrum van Zagreb is een heel groot plein. Bezaaid met allemaal jongeren. Het lijkt wel of iedereen iedereen hier ontmoet. Gewoon op straat ipv in cafees ofzo. Geen auto's, geen lawaai. Alleen maar geroezemoes.
Aan dit plein zit ik nu op een terras het is avond, maar nog wel warm. 2 Bier en pizza voor, wat later blijkt, 6 eur.
Vandaag ben ik, na het krijgen van de herhalingsvaccinatie tegen hepathitus B, vertrokken vanuit Venetie. Eigenlijk ben ik Slovenie zonder te stoppen doorheen gereden gelijk door naar Croatie. Verder ben ik wat verkouden wat een tikkie irritant is.
De douanes naar Slovenie en Croatie zijn al enigszins ernstig. Een om het land uit te komen en een voor het volgende land binnen te komen.

Belgrado, 12:30, za 9 apr

Hier in Belgrado bijna alleen maar betonnen gebouwen, mensen die langs de snelweg lopen met ezels en karren, stukje auto en band op de weg. Zelfs ook krottenwijken gezien in de stad aan de rivier.

Verde op de weg, 18:30

De politie begint hier ook al enigszins corrupt te raken. Op een stukje van misschien 500 meter waar je ipv 80, maar 60 mocht stond voorbij de bocht precies politie. Ik moest aan de kant en hij liet me een wat onduidelijke foto zien van wat ik dan moest voorstellen die te hard reed. Toen een vaag verhaal over dinars, euro's, 20 en shhhhh. Na een beetje onderhands 20 eur geschoven te hebben mocht ik verder. Toch wel even spannend.

Grens voor Bulgarije, 19:00

Kilometers vrachtwagen voor de grens van Bulgarije. Het zou me niet verbazen als je er gewoon een hele dag in de rij staat. Verder ook echt hele diepe kuilen in de weg. Ik kwam de grens niet over, want ik moest autorisatiepapieren laten zien, omdat de auto niet op mijn naam staat en het enige wat ik heb is een printje van een e-mail die ik van Stine heb gekregen met globaal de tekst dat ik die bak mag rijden waar ik will. Daar nam de douanier helaas geen genoegen mee.

Sofia, 12:00, zo 10 apr

Vannacht geslapen in de auto op een parkeerplaats bij de grens tussen Servie en Bulgarije. Na een ontbijtje aldaar ben ik met frisse moed weer naar de grens gegaan om hem proberen over te komen, en... warempel.

Inmiddels ben ik in Sofia aangekomen waar ik op een terras een uitgebreide lunch aan het nuttigen ben. 2 grote bier, salade en veel kip voor 6 euri. Weer geen geld dus. Ook nog een toffe zonnebril gekocht voor 5. Al met al een goedkope, maar toch moderne stad met een hoop mooie vrouwen die vaak ook met de moeder over straat lopen of met vriendinnen gewoon, maar vooral met moeders viel me op.

Vanaf het terras heb ik ook nog genoten van enorme commotie nog geen 10 meter bij me vandaan. Alle obers grijpen ineens een meisje van rond de 20. Volgens mij heeft ze geld gestolen van tafel ofzo. Ook nog de politie erbij. Vermakelijk.

Istanbul, 18:00, ma 11 apr

Ik word nog eens goed in onderhandelen. Net avondeten op een terras van een restaurant geregeld voor 5 ipv 10. Nieuwe turkse lira's (YTL) wel te verstaan. Is ongeveer 2,75 eur.

Wat me vandaag nu al 3 keers is overkomen. Hoewel de 3e keer heb ik het vroegtijdig afgebroken, want ik had het door toen en ik had er even geen zin mneer in.
Turk van zelfde leeftijd als mij komt wat ouwehoeren en nodigt je wat uit voor thee in zijn kantoor. Echt reuze aardig en gezellig. Goed gesprek ook. In de tussentijd laat hij dan z'n collectie tapijten en kilim's (ook soort tapijt) zien. Zonder moeite accepteren ze dan je nee en zeggen je ook vriendelijk gedag.

24:00+
Gelukkig kan ik er om lachen, maar dit is mijn grootste miscalculatie en geldverkwisting als gevolg van onwetendheid ooit geweest. Tijdens het eten van vanavond kwam ik toevallig te spreken met een gast die daar ook aan het eten was op het terras. Hij komt uit Dubai en werkt in een hotel of is hoteleigenaar hier in de buurt. Hij heet iets van Abrahim, is single, geen homo en hij had ook wel zin om te feesten die avond. Samen zijn we toen naar een bar gegaan om wat te bieren. Op de dansvloer 10 meter van ons vandaan dansen wat mooie meiden. Opeens vraagt hij aan een soort ober of we mogen dansen. Ik vroeg nog aan hem waarom hij dat vroeg aan de ober. Hij was niet zo duidelijk met zijn antwoord en sprak ook niet heel goed engels, dus negeerde het maar en ben toen wat gaan dansen daar. Daarna maakte ik op de dansvloer verbazingwekkend snel contact met de knapste van de meiden die daar waren. Kat in het bakkie dacht ik, nog helemaal naief. Ik bedoel zou toch kunnen. Weet jij veel hoe die Trukse vrouwen zijn. Abrahim had na een tijdje ook beet en gingen met zijn vieren op een bankje zitten.
Toen onze meiden om champagne vroegen en dat ik ook een ober bij ons af en toe een oogje in het zeil zag houden, begon het langzaam tot me door te dringen wat voor tent het was. Maar het zag er helemaal niet hoerig uit die tent en die meiden waren ook niet superschaars gekleed. Dus ik had geen idee. Niet snel daarna vroeg ze me of ik zin had om naar mij hotel te gaan. Daar heb ik ook maar voor bedankt.
Toen kwam het. We vroegen de rekening.... 3500 ytl=2000 eur. Kan je je misschien voorstellen dat dat niet helemaal overeenkomstig mijn verwachting was. AARRGGGGGGGGGGGGGGGGGGG. Ik kon er nog 3000 ytl van maken, die dan tussen mij en Abrahim gesplitst werd. Uiteindelijk heeft deze zeer waardevolle les me dus 850 eur gekost. !!!CRAP!!!

Istanbul, 18:00, di 12 apr

Wakker geworden vanochtend met een wat dubbele kater. Vanochtend vroeg een Turk op straat me wat nochalant of ik 20 eur kon wisselen. Prima zeg ik. Toe kwam het hoor. Dan had die precies geen 20 en wilde hij meer geld, pakte ineens 2 briefjes van 20 ytl uit me portemonnaie en gaf me er maar 1 briefje van terug.
Toen ben ik me toch een partij stampij staan maken daar. Daarna kreeg ik ook mijn andere briefje van 20 ytl terug, maar hij was nog steed het geld aan het tellen voor het wisselen van die 20 eur. Na een aantal keren foutief tellen deed hij het getelde hand van de eene in de andere hand gooien, terwijl hij wat achterliet en gaf mij dus minder dan 20. Dat had ik dus door , want ik stond goed naar zijn tellen te kijken. Maar ook nog 3 turken om me heen, waarvan er een soms ineens een folder vlak onder mijn neus hield, zodat ik niks zag van het tellen. Toen ben ik me toch een partij link geworden en heb ik me briefje van 20 eur teruggepakt. Na een dikke middelvinger vlak voor zijn hoofd en zonder mijn hoofd af te wenden en hem stijf aan te kijken zeggen dat ie moest oprotten, dropen ze af. Uitiendelijk heeft dit geintje me geen geld gekost

Samen met de ervaring van gisteravond voel ik me nu wel sterker dan voorheen. Die klote turken pakken me dus niet meer. Toch zijn er (waarschijnlijk de meeste) ook goeie. Al een paar keer heb ik op straat de weg gevraagd. Ze zijn dan enorm behulpzaam. Hele gespreken met andere turken voeren ze dan om achter te komen waar de weg is.

Vanochtend mijn visa aanvraag voor Iran ook in gang gezet. Die duurt ongeveer 10-12 dagen. Ik blijf hier dus nog wel even. Ik zit nu in een hostel met internet voor 7 eur per nacht en mijn auto vlakbij geparkeerd. Verder is me laptop nu ook gaar. Iets met de harde schijf. ik hoop het snel te fixen.

Tot later

Thursday, April 07, 2005

Eindelijk foto's



Klik op de foto link in het media menu rechts.

Vandaag ben ik een dagje in de binnenstad van Venetie. Daar waar je niet met de auto door kan en met al die bruggetjes en traghetti (bootjes). Morgenochtend ga ik in Mestre mijn herhalingsvaccinatie halen voor Hepathitus B.

Verders is mijn GPS kapot. Iets softwarematigs. Gisteren heb ik hem via de Poste Italia opgestuurd naar Engeland. Dat sucked dus helemaal de pan uit. Dat gaat ongeveer 2 weken duren voordat ik hem terug heb... op z'n vroegst. Maar... we gaan gewoon zonder verder. Morgen rijd ik via Trieste Italie uit via Slovenie, Croatie, Servie Montenegro, Bulgarije en Turkije.

Ciao

Tuesday, April 05, 2005

Alleen verder

Afscheid genomen van George, Herre, Frans. Met hun en nog 8 anderen hebben we nu een week klimmen achter de rug. Ondanks dat ik dit jaar bijna niet geklommen heb, heb ik er toch aardig wat moelijke routes uit weten te persen. Mijn eerste 7a+ on sight en ook een 7b en 7c red point. Super dus.

Voor het eerst sinds mijn terugkeer naar Nederland ongeveer 4 weken geleden, ben ik weer alleen zonder verdere afspraken en zonder nauwkeuig doel of tijdspad. Eergisteren reed ik vanaf Chateavert via Cannes en Monaco Italie binnen. In Bussana heb ik overnacht in de auto aan zee. In Monaco ben ik nog staande gehouden door de politie. Ze vonden dat ik te non-chalant reed. Hoe leg je dan uit in het frans dat je eigenlijk een enorm goeie coureur bent en volop geconcentreerd bezig bent met rijden terwijl je de chickas in de Cabriolets uitcheckt. Maar niet geprobeerd ook. Alles was goed. Dat ik als Nederlander in een Franse auto reed, die eigenlijk van een Deense is, was geen probleem. Op zich is dat wel geruststellend.

Van Bussana ben ik gisteren door gereden via Genova naar Desenzano aan het Gardameer. Hier heb ik weer heerlijk overnacht in de auto. Vanochtend werd ik daar wakker, met het zonnetje opkomend vanuit het meer. Na een rondje Gardameer via Limone sul garda en Torbole, ben ik naar Venezie gereden. Hier ga ik morgenochtend wat herhalingen krijgen van mijn vaccinaties en daarna ga ik het stuk van Venetie in waar je niet met de auto kan komen en daar een beetje rond kijken.

Foto's laten helaas nog op zich wachten, omdat in die crappy internet cafees ik me usb thingy niet kan aansluiten. Er komen dan foto's van de wintersport in Les deux alpes, klimmen in Chateauvert en van de laatste paar dagen ook.

Later meer.

Tuesday, March 29, 2005

Franse stinken...

...Niet alleen uit hun mond, maar ook hun toetsenboorden.. symbolisch dan, wqnt ql die toetsen witten door elkqqr.

Verder gaat alles goed. Alles heeft laatste tijd ook perfect op elkaar aangesloten. Eerste Stine naar Boston en ik naar Nederland om de reis naar India voor te bereiden en precies nog even mijn verjaardag te vieren en wat familie en vrienden te zien. Ook nog even wat geld bij elkaar verzameld door mijn vervanger op mijn werk wat in te werken. Toen weekje gewintersport in Les deux alpes. Alwaar ik met mijn snowboard een niet overtroffen en zeker geen schamele snelheid heb behaald van 85,2 km/h. Alleen Sander wist dit met zijn skies te verbeteren met een snelheid van 102 km/h. Hopelijk houden we het jaarlijkse weekje wintersporten nog lang vol met zo'n groep. Super gezellig. Nu een weekje klimmen in Chateauvert in Frankrijk. Binnenkort volgen er foto's.

Saturday, March 19, 2005

World, here I come

Al me spullen zijn gepakt en in de auto, motor draait, navigatie systeem is in de lucht.

Op naar waar dan ook.

:)

Monday, March 14, 2005

Comm's up, Engine's up



De afgelopen week heb ik een hoop voorbereid aan de reis per auto naar het oosten. Inentingen, de auto laten repareren in garage, opzetten van communicatie centrale in auto (zie foto ) :))), internationaal rijbewijs geregeld, wat geld verdiend, mijn verjaardag gevierd met familie, landkaarten gedownload en gecalibreerd voor de laptop met GPS, enz

Aanstaande vrijdag op naar Les Deux Alps voor een weekje boarden en aansluitend een weekje klimmen in zuid frankrijk ergens en gelijk daarna vertrekken richting het oosten.

Het leven is zwaar.

Sunday, March 06, 2005

Terug in Nederland



Ik ben weer terug in Nederland. Vrijdag met ik met de auto terug gekomen. Tot aan 18 maart zal ik hier blijven om wat zaken te regelen voor de tocht met de auto naar Turkije, Iran, Pakistan, India, .... Internationaal rijbewijs, vaccinaties en gps kaarten enzo. Tot snel.

Sunday, February 27, 2005

Nieuwe films toegevoegd

Klik op de link films in het Media menu rechts.

Het einde is zoek.



Nu ook films. Waarom kan dit? Hier heb ik zojuist 2 films geupload. Dit mag onbeperkt. Het enige is dat iemand van de website je film controleert en dan staat het erop.

Ga naar mijn film archief. Zie ook de link in het Media menu rechts.

Saturday, February 26, 2005

Veel gekker moet het niet worden

this is an audio post - click to play


Ik heb zojuist geaudioblogt. Het werkt heel makkelijk. Ik hoefde alleen maar een Amerikaans nummer te bellen en in een of andere voicemail in te spreken en 3 minuten later kon ik naar mezelf luisteren op me blog.

Desalniettemin (onlangs verkozen tot het mooiste, nederlandse woord) gaat het nog gekker worden. Binnenkort zijn hier ook video's te zien.

Later.

Champignons, rundergehakt, prei, gedroogde tomaten, knoflook



Kortom, ik heb lekker gegeten net.

Stine is met vriendinnen feesten. Ik heb vandaag aardig lopen sporten. Wat baantjes getrokken en gedoken alwaar iemand zo aardig was om wat instructies te geven over een wat elegantere manier om in het water terecht te komen vanaf een duikplank. Daarna nog 3 uur geboulderd in het universiteitsgebouw. Dinsdagavond ga ik 2 uurtjes schoonspringles krijgen van iemand.

Nu ga ik even relaxt van een filmpje genieten.

Feestje!



Gisteravond feestje gehad. Was erg gezellig. Voor het eerst sinds tijden een kater. Grumphhh. Gaat nu al wel weer wat beter. Die denen kunnen aardig feesten. Met dat meisje linksonder heb ik nog even staan dansen. Ze had een enorme bos haar in der oksel. Dat was best even schrikken toen ze vlak voor me gezicht haar armen omhoog deed.

Door Stine heb ik de afgelopen paar weken enorm veel Denen ontmoet. Voornamelijk bij hen thuis. Meegegeten, gepraat, songfestivial gekeken. Denen lijken aardig wat op Nederlanders. Hoofd, armen, benen... misschien wat ruwer in het gezicht... beetje Viking-achtiger, maar ook volop modieus en uiterlijk gericht. Veel, enorm veel mooie vrouwen. Of de minder mooie blijven thuis en zie je ze niet op straat. Zou ook kunnen.
Mensen spreken je aan op straat of in een winkel als je iets doet wat anders hoort. Kruispunten sucken, fietser hebben net als in Nederland overal voorrang, maar rijden keihard. Het zijn er ook heel veel ieg in Kopenhagen. Winkels sluiten om 16:00 uur. De cappuccino die ik een paar dagen dronk kostte 26 Krone (=3,50 eur). Mensen zijn hier niet overdreven aardig, wat wel relaxt is. Studenten kopen alleen bier voor zichzelf ook als je met z'n 3en aan de bar staat. Geen rondjes tot dusver gezien. Iedereen lijkt zich verder aan de regels te houden en dragen jassen en tassen van het merk The North Face of Haglöfs.

Friday, February 25, 2005

Waterpijp met sambuca in studentenhuis in lyngby



Stine is totaal gaar en enigszins pessimistisch en moe aan het zijn. Ze heeft over 2 dagen een of andere presentatie waarmee ze dan haar bachelor haalt. Dus ze is vast gaan pitten.

Ik zit hier zwaar relaxt met Sambuca, Waterpijp en Gotan Project Revanchio del tango (oid) op de bank in de zithoek van de keuken van het studentenhuis.
Vanochtend heb ik me verdiept in handheld GPSen en mezelf overgehaald om een goeie te kopen. De Garmin GPSMAP 60 CS. In amerika is ie minimaal 100 eur goedkoper. Toch maar in een nederlandsche winkel gekocht voor 925 eur, maar dan krijg ik er een andere bij die ik dan voor ongeveer 300 eur hoop te verkopen.
Mijn GPS wil ik gaan gebruiken voor het vastleggen van mijn route naar... oostwaarts ergens.

Eergisteren ben ik naar de Nederlandsche ambassade geweest om een internationaal rijbewijs te regelen, maar dat kost er 400 Krone (=55 eur en later nog eens 13), dus die ga ik maar regelen bij een ANWB kantoor vlakbij de grens van Nederland. Daar kost het 13 eur. Ik twijfel nog of ik in Nederland dan gelijk een weekje ga werken (als er werk is natuurlijk) of dat ik gelijk door ga naar Italie voor 2 weken voordat ik naar Les Deux Alps ga.

Miss straight face loopt net de keuken in. Ze ziet er erg goed uit, maar ik heb er nog niet zien lachen. Ze is de kitchen queen een heeft op een blaadje geschreven dat nu in de keuken hangt; "Er det ikke fair at man efterlader kokknet som man modtager det?" Ik was de schuldige... :)

Ze loopt opnieuw binnen en ik waag het op een praatje. Ze lacht warempel. Ze studeert iets van Farmacie en houdt van ijs....:)

Truste.

Wednesday, February 23, 2005

Must share this one

We just had a moment. It was real funny, cause I'm updating my blog on computer and Stine is next to me learning for an exam on her laptop.
Me : [little fart] Oops that was me :)
Stine: You know there are 2 kinds of people.
Me : What's that?
Stine: The ones that do it out loud and the ones doing it softly.
Me : Right....
Stine: I like the loud ones.
Me : I can do it louder?!?
Stine: Impress me!

Big laugh but.. that was it... It didn't get further...I'm serious.

Havregrød for breakfast


Click on the picture for a slideshow of the preparation.
1. Poor in 1 cup of oats (haver)
2. Poor in 2 cups of water
3. Put in half a tea spoon of salt
4. Put in a full spoon of sugar
5. Put the plate in the microwave for 3 minutes
6. Stir the whole lot after 2 minutes in the microwave. So after this another minute in the microwave
7. Put over a thin layer of sugar and than cinnamon (kaneel)
8. Eat away.....and get strong

Monday, February 21, 2005

Nieuwe foto's



Vooral in de set Denemarken zijn nieuwe foto's te vinden.

Klik http://www.flickr.com/photos/christiaan/ of de permanente link rechts.

Terug in Lyngby met auto

Van het weekend de vlieger getest op het strand van het eiland Fanø. Hij deed het meteen. Morgenochtend ongeveer komen de foto's.

Ik ben net terug komen rijden met de auto van Stine (die rode Ford Fiesta) vanuit Flensburg naar hier in Lyngby (studentenhuis), want die had ze uitgeleend aan wat jongens die ermee naar Italie warengereden om te wintersporten. Omdat het een auto is die gekocht is in Frankrijk, mag Stine er niet mee in Denemarken rijden omdat ze dan invoerrechten moet betalen en dat zou heel duur zijn. Alleen ik mag erdus mee rijden. Tijdens het rijden was er nog een enorme sneeuwstorm en reden we niet harder dan 40 ook omdat die auto alleen groot licht heeft en dat reflecteert die sneeuw enorm. I.e.g. veilig aangekomen. NU ga ik slapen..... zzzzzzzzzzz

Friday, February 18, 2005

Vervolg

  • Werken aan vlieger.
  • Veel op bezoek geweest bij vrienden van Stine.
  • Meer geklommen en ook gezwommen.
  • Waterpijp gerookt.
  • Een aantal keer naar Kopenhagen geweest met de fiets.
  • Deens songfestival gekeken met stel vrienden van Stine.
  • Gesnowboard op een helling waar we ook een schans hebben gemaakt. Het heeft hier 2 dagen enorm gesneeuwt.
  • Bertje en Henk van Hans Teeuwen gekeken met Stine. Lachu.
  • Sneeuwpop gemaakt. Een grote natuurlijk.
  • Gisteravond naar het nieuwe opera gebouw van Kopenhagen geweest om de voorstelling Aida te zien. Halverwege zijn we weggegaan, want het was een beetje statisch allemaal en we hadden staanplaatsen.

Nu ga ik de vlieger afmaken, want dit weekend ga ik naar het eiland Fanø waar ik oa de vlieger ga uittesten enzo. 1 maart vliegt Stine naar Boston en ga ik met haar auto naar Italie en daarna naar Frankrijk om te wintersporten. Nieuwe foto´s volgen snel. Het zijn er niet al te veel, omdat mijn camera een week kwijt is geweest.

Friday, February 11, 2005

Wat doe ik hier zoal

Overzichtje van wat ik zoal uitgevoerd heb de laatste dagen in Lyngby (chronologisch):
  • Bijna nog mijn snowboard laten bij de ouders van Stine.
  • Reizen per trein van Esbjerg naar Lyngby met veel te veel bagage (2 fietsen, 2 grote rugzakken, 2 kleine rugzakken, snowboard en een handtas)
  • Aankomen met enorm veel mazzel met de treinen en de tijden.
  • beetje ouwehoeren met studenten.
  • Koken 's avonds in gezamenlijke keuken.
  • Fietsen in kopenhagen. Gekkenhuis, levensgevaarlijk, maar wel leuk :)
  • Værstæld ståån vøn dæ Dænse tåål.
  • Vlieger spullen bestellen.
  • Boulderen op de Universiteit.

  • Fototoestel kwijtraken tijdens boulderen en een enorm kleine kans hebben om terug te krijgen.

  • Project van Stine bekijken op de universiteit.
  • Een begrafenis bijwonen alwaar Stine met haar zang trachtte de gebeurtenis duidelijker in eenieders geheugen te prenten.
  • Hans teeuwen downloaden.
  • Wachten op de vliegerspullen.
  • Fototoestel terugvinden!!!

Tuesday, February 08, 2005

Stem uitgebracht in Denemarken

Vandaag heb ik gestemd in Denemarken. Kruisje gezet voor Stine :) Bijna 90% stemt hier in dit gebied en in geheel Denemarken ongeveer 80%.

Ik heb een Deens telefoonnummer. Deze sim zal standaard in mijn telefoon zitten. Het nummer is: +45 2993 5704

Foto staan nu hier

Foto´s heb ik nu staan op

Klik hier.

Sunday, February 06, 2005

Lyngby

Vanochtend met de trein gegaan van Esbjerg naar København (Kopenhagen). Althans in de buurt van København.

We zijn nu in een soort studentenhuis in Lyngby. Hier zal ik een tijdje blijven. Ik ga proberen te werken via Internet of anders ga ik vliegers maken, Nasawings en die dan proberen te verkopen.

Later meer.

Thursday, February 03, 2005

Meet the parents

Esbjerg (Danmark), 20:30, do 3 feb 2005



Lag niet helemaal in de planning, maar ik zit nu Esbjerg bij de ouders van Stine. Gratis overnachting, eten enz! Het is voor een paar dagen en daarna gaan we naar Kopenhagen.

De afgelopen 3 dagen zijn we met de Ford Fiesta met roze bloem gereden van Genève naar Esbjerg. We hebben overnacht in Frankfurt en Hamburg. Gisteravond waren we in Hamburg en zijn we naar een musical geweest "Tanz der Vampire".

Foto´s gaan dit weekend komen. Ergens....

En uendelig lille spids - den er så lille at der kun er ni mennesker i hele verden der ved hvor den er lige nu!