Sunday, December 03, 2006

Om dat wiel



Ik heb jullie, trouwe lezers wel in de steek gelaten. Maar ik vind het niet zo interessant om te schrijven over hoe het werk afgelopen week en de week daarvoor was. Wel toffe dingen meegemaakt, waaronder weer kunnen klimmen met een volledig van de operatie herstelde vinger, kitesurfen en sinds pas motorrijden. Ik heb al 4 lessen achter de rug!

Het is de avond voordat ik vertrek naar Istabul. Mijn virtuele vliegticket 'ligt' al klaar. Al mijn spullen pakken. Blijken mijn kitesurf spullen alleen al 20 kilo te wegen. Dit is tevens mijn maximum om mee te nemen. Parkeren in Stuttgart (waar mijn vliegtuig vertrekt) kost ongeveer 100 euro en de busreis van Istanbul naar het zuiden van Turkije en terug nog eens 60. Duur geintje. Ik overweeg dus om dan maar naar Turkije te rijden. Met enigszins strijdige gedachten over dit besluit, ga ik eens flink uitpakken met inpakken. Ik had nu toch alle ruimte.

De volgende morgen nog even een paar uur werken en dan vertrekken. Terwijl ik aan het rijden ben, realiseer ik me dat ik onderweg naar Istanbul toch langs Stuttgart zou komen. Ik twijfel toch een beetje. Met een oude gare ford door die landen heen rijden, gaat nog. Maar zo'n gerse Swift is toch wat meer gewild. Van Olga had ik ook al weken niks meer gehoord. En ondanks het feit dat ik geen benzinekosten heb in het buitenland, is het toch wat zuur om mijn werkgever met een rekening van 600 euro op te zadelen, omdat ik liever zou rijden.

Eenmaal in Stuttgart aangekomen en alles afwegende, besluit ik het wiel om te gooien. Het wordt Italië. Ben daarheen toch al bijna halverwege. Het is al wel 's avonds. Toch nog een paar uurtjes doorrijden naar het zuiden. Dit ook om mijn besluit nog wat kracht bij te zetten. Rond de tijd dat mijn vliegtuig vertrekt, ben ik net iets ten zuiden van Zürich. Even een paar uurtjes tukken.

Een stel luidruchtige gasten bevrijden me uit mijn ongemakkelijke slaaphouding. Hmmm 2 uur 's nachts. Ik kan de slaap niet meer vatten. Stukje verder rijden nog. Een paar uur verder vlak voor de grens van Italië probeer ik nog wat nachtrust te krijgen.

Het is al licht als ik wakker wordt. Aan de westkust ongeveer 200 km boven Rome ligt Marina di Grosseto. Onderweg daarheen kom ik langs Cecina en Marina di Castagneto waar bijna 2 jaar geleden een avontuur begon. Hier deed ik toen die cursus Italiaans. In Marina di Grosseto blijken ineens alle hotels gesloten te zijn van november tot februari. Daar had ik even geen rekening mee gehouden. Gelukkig is er internet. Je zou zeggen, vraag het gewoon om je heen, maar dan word je dus van gesloten hotel naar gesloten hotel gestuurd. 6 km hiervandaan zou iets luxe moeten zitten. En luxe heb ik verdiend, vind ik. Gelijk ook even windfinder.com gecheckt. De wind zou morgen matig zijn en de dag daarna 10 knopen schuin aanlandig. Net genoeg voor mijn 14m2 kite.

Nu, 2 dagen later, kijk ik naar buiten en zie ik 5 knopen aflandige wind. Dat zuigt dus enorm. Dit stukje is over 10 minuten af en ik verwacht niet dat de wind dan beter is dan nu. Het wordt zo meteen door naar Rome of Milaan. Even en paar daagjes in de drukte. Want hier aan dit kustplaatsje is het toch net wat te rustig. IK heb er wel van genoten hoor. Beetje in bubbelbad liggen. In het zonnetje gelegen aan een haventje. Beetje mijn motorrijtheorie doorgenomen. The matrix 2 en 3 gekeken. Over de zon gesproken, die schijnt nog steeds :)

Nu mijn verhaaltje posten, een caffé oh nee, twee en een dolce nemen, nog een laatste blik naar de zee en de wind en daarna vertrekken.

Arriverderci!

No comments: