Friday, June 17, 2005

Een taxirit in Tehran

Tijdens een taxirit in Tehran probeer ik wat technieken van de chauffeur af te kijken. Me valt op dat zijn linkerhand het slechts moet doen met 4 stompjes en een soort van duim. Deze technieken lijken hier essentieel om te overleven en de continue gevechten te winnen. Gevechten om vierkante meters asfalt, waar je na winst dan ongeveer een halve seconde recht op hebt.

Zijn linker arm rust hij voor het gemak op het opengedraaide raampje. Zijn hand hangt daarbij naar buiten. Plots realiseer ik me het macabere ongeluk dat ongetwijfeld in het verleden heeft plaats gevonden en dat hem tijdens een zijdelingse botsing zijn vingers afhandig maakte.

Ik trek snel maar toch op een mij zo passende relaxte wijze mijn rechterarm binnenboord.

--------
Misschien morgen weer een verhaal. Werkse.

2 comments:

Anonymous said...

hoi Christiaan,

uuhhhhhhhhh Tehran???

arm vogeltje,
zelf ben ik twee dagen op cursus geweest, gisterenavond een fietstocht gemaakt, reeen en vossen en heidevelden gezien, rustgevend en adembenemend mooi in de avondschemering
knuf van mama

Christiaan said...

Uh ja Tehran, want dit verhaal was van iets van een paar weken terug.