Olympos

5 dagen terug heb ik gekeken of mijn GPS al aangekomen was op het postkantoor van Antalya. We verbleven toen nog steeds op Jositu camping. Ben en ik besloten om het klimmen het klimmen te laten en op vrouwenjacht te gaan in Olympos. Zo gezegd zo gediggydaan.

In Olympos aangekomen vonden we al snel een leuke boomhutten camping (Bayram’s) voor 15 YTL per nacht inclusief ontbijt en avondeten. Maar wat veel belangrijker was, was de omgeving. Een grote ontmoetingsplek omringd met de boomhutten en kleine houten hutjes. Al snel ontmoeten we er 2 jongens van Denemarken die ook nodig aan vrouw toe waren. Vanuit een tactische plek in het midden van de verzamelplek in een verhoginkje met allemaal kussens hebben we het 2 dagen lang alleen gehad over vrouwen en hun belangrijke kenmerken en de mate waarin prioriteit gegeven moet worden aan de vormgeving van deze kenmerken. Ook andere zaken passeerden de revu. Desalniettemin bleek de vrouw toch het meest terugkerende onderwerp.

Op een mooie zonnige dag werd ons gesprek abrupt onderbroken. “Look at her ass. Nice face too..... But the real question is...... is she alone”, zei Ben. Wij volgden haar op de voet. Ze ging zitten op een bankje...... aleen...... aan het schrijven. “Let’s wait for a minute and see if she is joined by somebody.” Op een gegeven moment zag ik dat niemand iets ging doen. Ik was er één van. Ik hou er niet van als er geen initiatief genomen wordt en bovendien. Als ik tegen de anderen zou zeggen dat ik erop af zou gaan, dan moest ik wel. “Hell....I’ll go and talk to her”, zei ik “……But I don’t dare man!!”. Ben gaf me wat moed door te zeggen: “You know what to do. We talked about this. Just go up and talk to her. Just say hi…. Fuck it.“. Toen ben ik op haar af gelopen en heb ongeveer 10 minuten met haar gepraat. Ze heet Nicola :) en het gesprek eindigde met een soort van uitnodiging om samen naar het strand te gaan als ze klaar was met wat dingen te regelen. Best wel een overwinning.

De laatste avond van de 4 (eergisteravond) in Olympos zijn we na een wandeling van 2 uur met Nicola, Ben, Jesse (Ben’s helaas mislukte project), de 2 denen, 3 israeliers en nog 2 engelsen aangekomen bij een de plek Chiameara. Dit is een plaats waar een brandend gas via gaten uit de rots ontsnapt. Tijdens dit tikkeltje zweverig samenzijn hebben we de Shabat gedaan. Eerst droeg een van de israeliers iets voor in Hebreeuws en daarna deelde hij wijn en brood uit.

Gisterochtend zijn ik, Ben, Søren en Martin vertrokken van Olympos terug naar Antalya. Hier overnacht ik in Sabah pension (8 YTL per nacht incl breakfast). Mijn GPS is inmiddels aangekomen, maar ik kan hem pas de 31e ophalen. Dus de komende 2 dagen wat rondkijken in Antalya en daarna in een rechte streep door naar Iran. Mijn plan verder is om juni in Iran door te brengen. Juli met Stine in Pakistan. Augustus en september ben ik dan in India. Hoewel mijn GPS, of eigenlijk de niet-aanwezigheid ervan voor het grootste gedeelte mijn reis in Turkije heeft bepaald, ben ik toch er blij dat het gelopen is zoals het gelopen. Vooral door de mensen die ik onderweg ontmoet heb.

Feesten en klimmen

Eergisteravond zijn ik, Ben en Ariel uit geweest in Antalya. Drinken, dansen en vrouwen kijken. Altijd leuk.



De ochtend erna, na 5 uur slaap, een lichte kater een een onstoken grote teen, was ik erg verbaasd dat ik mijn 7b+ heb geklommen zonder op te warmen. Weliswaar toprope, maar ik ben er toch erg fit mee.swaar toprope, maar ik ben er toch erg fit mee. Later op die dag klom ik ook mijn 7a+ red point.

Visitors

Wie zijn al die nieuwsgierige lezers? Ik ben benieuwd.

Who are al those snoopy readers? I'm curious.

Piep

3 dagen terug heb ik op een markt in Antalya 2 kuikens gekocht. Eentje heeft de nacht niet overleeft, maar de andere is springlevend en eet sprinkhanen, mieren, spinnen, tomaat, meloen, pitjes en drinkt water, slaapt in mijn hand en wast zichzelf. Ik ben vastberaden om het uit te laten groeien tot een flinke kip om het daarna te slachten. Jammergenoeg is het vannacht overleden, waar de mieren weer vriendelijk gebruik van hebben gemaakt.

Klimmen gaat ook aardig. Tot nu toe nog niet echt zware routes geklommen (max 6c), maar ik ben bezig met het uitwerken van een 7a+ en een 7b+. Die moeten wel lukken denk ik.
We koken elke avond ook goed. Een van de gerechten die we maken is Chakchuka. In olie bakken van uien, knoflook, pepers en daarna meestoven van tomaten. Voor het einde wat eieren rustig bovenop leggen en nog 3 minuten op het vuur houden. Dit varieren we met gestampte aardappelen, spaghetti of bulgur. We gebruiken nauwelijks vlees, maar met goed gebruik van olijfolie, veel pepers, veel knoflook en zout, krijg je verbazingwekkend goed smakende gerechten.
We hebben het met het geld tot nu toe heel zuinig aan gedaan, maar vanavond gaan we de bloemetjes buiten zetten en gaan we naar een club ergens in Antalya.

Even relaxen op het terras

Relaxen op het terras van de camping Jo-si-tu na een zware dag van mint plukken, er thee van zetten en wat klimmen in de rotsen 100 meter verderop.

De foto's die ik een paar dagen terug heb gepost zijn nu ondergebracht in de set 'Klimmen bij Jo-si-tu camp'. Verder heb ik nog een stuk of 6 foto's toegevoegd aan de set 'Natuur'.

Links:
Jo-si-tu campıng http://www.climbingcamp-antalya.com/en/
Öludeniz camping http://www.oludenizcamping.com

Klimmen in Josite

Plannen zijn gewijzigd. Ik ga de paraglide cursus niet doen. Hij
was nog niet begonnen dus ook niks betaald nog, maar wel een gratis
tandem sprong gehad. Gisteren heb ik wat superaardig jongens uit
Israel ontmoet en een iemand uit frankrijk. Met zijn vieren gaan we
naar een klimgebied 20km ten westen van Antalya. Jositu. Daar blijf ik
ongeveer een week en daarna ga ik naar Antalya om mijn GPS die inmiddels gerepareerd is af te halen op het postkantoor.

De paragliding vond ik toch minder spannend dan gedacht, kostte 650
eur en degene die de cursus gaf had het heel druk, dus ik had het
misschien niet eens af kunnen maken. En nu kan benzinekosten delen wat ook weer besparend is. Daarnaast wilde ik eigenlijk heel de tijd weer wat klimmen. Dus alles valt toevalligerwijs weer op de goede plaats.

Ik ga nu rijden. Ik had een hele leuke foto willen plaatsen, maar me kabel zit ergens diep weg. Plaats ik snel bij.

Tandemvlucht

Ik heb de foto's binnen van een nederlander die foto's maakte van mijn tandemvlucht. Kijk mij eens onverschrokken van die berg afrennen.

Meer natuur

Weer 14 verse natuurfoto's.

Natuurfoto's

Vandaag ben ik erop uit gegaan. En 256 mb aan foto's gemaakt. Klik op de foto voor het resultaat.

Mijn paraglidecursus is nog niet begonnen. Ze hebben het druk. Als ik morgen nog niet kan beginnen overweeg ik op het gemakje verder langs de zuidkust te rijden.

Ölüdeniz

Het ziet er naar uit dat ik ongeveer 2 weken in dit plaatsje blijf. En dat is helemaal niet verkeerd. De camping waar ik verblijf, is net als het hostel in Istanbul helemaal ingericht voor backbackers met internet, een happy (2) hours bar en een met kussens belegde relaxte zithoek en dat alles in een houten huisje dat half afgedekt is met een rieten dak omringd door palmbopmen en gelegen een blue lagoon (nederlandse vertaling, iemand?). Dit alles voor 5 lira voor een plaatsje op deze camping, waar ik met de auto en tent sta.

Vandaag heb ik mijn eerste tandemvlucht met een paraglider gemaakt. Eerst een uur omhoog rijden met een jeep met een hoop andere nederlanders die al ervaren zijn. Eenmaal op de top (1700 meter) aangekomen harnas enzo aantrekken en de vleugel goed neerleggen. Mezelf vastklikken aan de instructeur. En op de afgrond afrennen..... Morgen begint mijn cursus en over een paar dagen hoop ik solo te mogen vliegen. Heel erg gers dus.

Update: naar aanleiding van advies van Olga heb ik mijn deze foto wat gephotoshopt.

Paragliding in Ölüdeniz

Ik zit nu op een camping in Ölüdeniz aan een blue lagoon. Ik ga hier waarschijnlijk een cursus paragliding doen. Het is hier iets van de hoogste paragliding situatie in europa/de wereld en ook veilig omdat het aan een zee is. Dat valt mınder hard. Nee hoor, er gaat vrijwel nooit iets mis. Hoogte is ongeveer 1700 meter. Dat wordt gers dus. Mooie foto's hiervan gaan zeker komen... als er plaats is. Dat ga ik morgenochtend checken.

Bommelding in İzmir

Tijdens het e-mail checken in Izmir, wordt ik vriendelijk verzocht het internet cafe te verlaten. "Bom" wordt een beetje verbaast tegen me gezegd. Na op een 'veilige' afstand van ongeveer 30 meter van de verdachte plek ongeveer 10 minuten gewacht te hebben, hoor ik ineens een explosie die te vergelijken is met die van ongeveer 10 keer het volume van een exploderende strijker.

Sorry pap en mam :) maar dit berichtje moest ik even posten.

Verder

50 Euro armer en een stempel rijker ben ik nu, na bijna 20 dagen Istanbul, klaar om te gaan. Mijn visum voor Iran is geregeld. Eergisteren heb ik nog een leuk meisje ontmoet. Olga komt uit Oekraine en studeert nu fotojournalistiek in Istanbul. Gisteren zijn we samen wat door Istanbul gelopen en heeft ze me een hoop verteld over fotografie en composities. 'No rules' is een van haar regels. Ik denk dat het zijn weerslag wel zal hebben op de foto's die ik ga maken.

Hierboven zie je een foto, die ik heb omgebouwd tot een ansichtkaart. Oh well. Morgenochtend vertrek ik van Istanbul via de westkust naar het zuiden

Nagetekend - The Blue Musk

Na 17 dagen Istanbul staat het vast wanneer ik er weer vandoor ga. Zaterdagmorgen kan ik mijn visum voor Iran ophalen en ga ik via Izmir naar Antalya.

500 Dollar

Gister ben ik met een amerikaan (een andere dan vorige keer) De stad ingegaan om wat te eten (halve kip met rijst voor 1,25 EUR als je het wilt weten). Na het eten liepen we wat verder rond en zagen we ineens in een winkel een spiksplinternieuwe motor 125 CC voor 500 Dollar. Echt helemaal nieuw. Die amerikaan wilde hem wel hebben. ik eigenlijk ook. Want zoiets hoort normaal in Nederland rond de 3000 EUR te kosten. Anyways. Wij naar de politie om te vragen of je zomaar een motor kan kopen in turkije en of je ermee de grens overkomt enzo. Heb ik ook gelijk mijn verhaal verteld over die scam met die hoerentent die me 850 eur heeft gekost. Hij zei dat ik er alsnog er een zaak van kan maken.

İk ben dus vanochtend naar Taksim (uitgaanscentrum van istanbul) gegaan om uit te zoeken waar die tent is waar ik 850 eur heb betaald. Na 2 uur rondgelopen te hebben, heb ik dan eindelijk die tent gevonden. Ertegenover zit een turk met z'n restaurant die 7 jaar in Nederland heeft gewoond. Hij spreekt Nederlands. Aan hem heb ik het hele verhaal verteld van die 850 EUR. Hij heeft toen voor mij wezen tolken met de baas van die tent. 2 bier, een gebakken makreel met de baas van die tent, wat indirecte dreigingen van naar politie gaan enzo en 2 uur later heeft deze jongen 500 Dollar gevangen. Deze dollars gaan mooi mee naar iran. Je kan dus wel zeggen dat dit mij zeer vrolijk gestemd heeft.

Tekenen

In het hostel is nu iemand uit californie. Hij heeft me verteld over dat hij schildert enzo. Ik ben met hem naar een winkel hier in de buurt gegaan om wat spullen te kopen. Voor mezelf heb ik een tekenboek en een potlod gekocht. Blijkt ineens dat ik er echt enorm goed in ben :). Gaat op zich wel, maar ik was toch wel een beetje verrast. Ik zal eens kijken of ik binnenkort wat scans ervan kan posten hier.

Indrukken van Istanbul

Morgenochtend ga ik checken of mijn visa voor Iran klaar is. 12 dagen Istanbul zijn dan voorbij. Mijn laptop heb ik gefixt met een turkse versie van Windows XP, maar ik ben allang blij dat dat ding het weer doet. Mijn GPS is nu ook aangekomen in Engeland. Rond 5 mei gaan ze er naar kijken. Tot midden mei moet ik het dus zonder doen.


Deze muziek had ik op terwijl ik de foto maakte (klik)


Gisteren ben ik met de boot naar een van de eilanden hier in de buurt gegaan. In principe heb ik op dit eiland alleen maar een beetje gezeten met wat poezen om me heen, luisterend naar muziek en een biertje in mijn hand.

Wat ik tot nu toe gezien heb van Istanbul en zij die er wonen? Mooie moskees en ook veel, veel toeristen, veel islam, maar ook modern, veel winkels en eten dat varieert van goedkoop tot belachelijk goedkoop. Bijvoorbeeld kip kebab (=ongeveer 100 gram kip met wat groente op een best groot broodje) voor 0,75 tot 1,75 YTL (0,40 tot 1 EUR), een groot broodje (hele) makreel en groente voor 2,50 YTL (1,50 EUR), superlekkere bak rijst met kappucijners en wat kip 1,5 YTL (0,85 EUR)
Zelf geef ik de voorkeur aan een ontoeristisch uitziend restaurant waarin onder felle tl balken wat turken een kip wegwerken met hun vingers en een stuk brood. Of een bouwvallig karretje met wat rijst erop in een achteraf wijkje. Na een tijdje weet je van elk gerecht de goedkoopste plek. Verder gaat eer geen dag voorbij dat ik niet een stuk baklava neem. Nog steeds mijn all-time favorite.

Zonder enig gevaar lijk je hier door donkere wijkjes te kunnen lopen. Nog geen enkele keer heb ik hier mensen zien vechten oid. Iedereen is enorm behulpzaam en altijd in voor een praatje, waar ze zelf meestal mee beginnen. Als je vraagt om de weg naar iets, zullen ze geen middelen onbenut laten om erachter te komen hoe je er moet komen. Graag lopen ze een heel stuk met je mee.
Alleen in de toeristische straatje, heeft deze vriendelijkheid in 90% van de gevallen een achterliggende bedoeling. Jou iets verkopen. Overigens is dat niet tot vervelends toe. Zonder problemen kan je er weg van lopen. Als je het een beetje goed uitkiend, heb je binnen 30 minuten tijd een appelthee, een goed gesprek gehad met een turk en ook zijn kantoor gezien.
Toch kan de turk ook wel nors zijn. Een in nederland non-chalant wegwuivend gebaar, betekent hier zeg maar iets van: Nee (dank je). In het verkeer zijn het ronduit barbaren, waar voorrang vooral bepaald wordt door de grote van je auto en ogenschijnlijke levensmoeheid. Flink doordrammen en toeteren brengt je het snelst bij je einddoel. Kortom... Ik rijd graag door Istanbul :)

Nog wat foto's van Venetie

Ik heb nog wat foto's gevonden van Venetie.

Een bijzondere dag

Gisteren was een bijzondere dag. Ik ben erachter gekomen dat het de geboortedag van Mohammed is, dat etalage poppen in Istanbul eng zijn, Bloemen erg mooi te fotograferen zijn, er ook branden zijn in Istanbul.

De zojuist geplaatste foto's spreken voor zich.

Wat aan het rondhangen

De laatste dagen ben ik wat aan het rondhangen met wat Turkse meiden, die een dag of 5 geleden met haar engels lerares Shirley in ons hostel kwamen om wat Engels te praten.Met 5 van hen ben ik wat aan het mailen en hebben we een aantal keer afgesproken. Vandaag zijn we naar iets ondergronds geweest. Soort van regenwater reservoir. Yerebatan Sarniche. Fucking mooie foto of wat?!...