Tuesday, April 12, 2005

Coming to you live from Istanbul

Zagreb, 20:30, vr 8 apr

Proost. In het centrum van Zagreb is een heel groot plein. Bezaaid met allemaal jongeren. Het lijkt wel of iedereen iedereen hier ontmoet. Gewoon op straat ipv in cafees ofzo. Geen auto's, geen lawaai. Alleen maar geroezemoes.
Aan dit plein zit ik nu op een terras het is avond, maar nog wel warm. 2 Bier en pizza voor, wat later blijkt, 6 eur.
Vandaag ben ik, na het krijgen van de herhalingsvaccinatie tegen hepathitus B, vertrokken vanuit Venetie. Eigenlijk ben ik Slovenie zonder te stoppen doorheen gereden gelijk door naar Croatie. Verder ben ik wat verkouden wat een tikkie irritant is.
De douanes naar Slovenie en Croatie zijn al enigszins ernstig. Een om het land uit te komen en een voor het volgende land binnen te komen.

Belgrado, 12:30, za 9 apr

Hier in Belgrado bijna alleen maar betonnen gebouwen, mensen die langs de snelweg lopen met ezels en karren, stukje auto en band op de weg. Zelfs ook krottenwijken gezien in de stad aan de rivier.

Verde op de weg, 18:30

De politie begint hier ook al enigszins corrupt te raken. Op een stukje van misschien 500 meter waar je ipv 80, maar 60 mocht stond voorbij de bocht precies politie. Ik moest aan de kant en hij liet me een wat onduidelijke foto zien van wat ik dan moest voorstellen die te hard reed. Toen een vaag verhaal over dinars, euro's, 20 en shhhhh. Na een beetje onderhands 20 eur geschoven te hebben mocht ik verder. Toch wel even spannend.

Grens voor Bulgarije, 19:00

Kilometers vrachtwagen voor de grens van Bulgarije. Het zou me niet verbazen als je er gewoon een hele dag in de rij staat. Verder ook echt hele diepe kuilen in de weg. Ik kwam de grens niet over, want ik moest autorisatiepapieren laten zien, omdat de auto niet op mijn naam staat en het enige wat ik heb is een printje van een e-mail die ik van Stine heb gekregen met globaal de tekst dat ik die bak mag rijden waar ik will. Daar nam de douanier helaas geen genoegen mee.

Sofia, 12:00, zo 10 apr

Vannacht geslapen in de auto op een parkeerplaats bij de grens tussen Servie en Bulgarije. Na een ontbijtje aldaar ben ik met frisse moed weer naar de grens gegaan om hem proberen over te komen, en... warempel.

Inmiddels ben ik in Sofia aangekomen waar ik op een terras een uitgebreide lunch aan het nuttigen ben. 2 grote bier, salade en veel kip voor 6 euri. Weer geen geld dus. Ook nog een toffe zonnebril gekocht voor 5. Al met al een goedkope, maar toch moderne stad met een hoop mooie vrouwen die vaak ook met de moeder over straat lopen of met vriendinnen gewoon, maar vooral met moeders viel me op.

Vanaf het terras heb ik ook nog genoten van enorme commotie nog geen 10 meter bij me vandaan. Alle obers grijpen ineens een meisje van rond de 20. Volgens mij heeft ze geld gestolen van tafel ofzo. Ook nog de politie erbij. Vermakelijk.

Istanbul, 18:00, ma 11 apr

Ik word nog eens goed in onderhandelen. Net avondeten op een terras van een restaurant geregeld voor 5 ipv 10. Nieuwe turkse lira's (YTL) wel te verstaan. Is ongeveer 2,75 eur.

Wat me vandaag nu al 3 keers is overkomen. Hoewel de 3e keer heb ik het vroegtijdig afgebroken, want ik had het door toen en ik had er even geen zin mneer in.
Turk van zelfde leeftijd als mij komt wat ouwehoeren en nodigt je wat uit voor thee in zijn kantoor. Echt reuze aardig en gezellig. Goed gesprek ook. In de tussentijd laat hij dan z'n collectie tapijten en kilim's (ook soort tapijt) zien. Zonder moeite accepteren ze dan je nee en zeggen je ook vriendelijk gedag.

24:00+
Gelukkig kan ik er om lachen, maar dit is mijn grootste miscalculatie en geldverkwisting als gevolg van onwetendheid ooit geweest. Tijdens het eten van vanavond kwam ik toevallig te spreken met een gast die daar ook aan het eten was op het terras. Hij komt uit Dubai en werkt in een hotel of is hoteleigenaar hier in de buurt. Hij heet iets van Abrahim, is single, geen homo en hij had ook wel zin om te feesten die avond. Samen zijn we toen naar een bar gegaan om wat te bieren. Op de dansvloer 10 meter van ons vandaan dansen wat mooie meiden. Opeens vraagt hij aan een soort ober of we mogen dansen. Ik vroeg nog aan hem waarom hij dat vroeg aan de ober. Hij was niet zo duidelijk met zijn antwoord en sprak ook niet heel goed engels, dus negeerde het maar en ben toen wat gaan dansen daar. Daarna maakte ik op de dansvloer verbazingwekkend snel contact met de knapste van de meiden die daar waren. Kat in het bakkie dacht ik, nog helemaal naief. Ik bedoel zou toch kunnen. Weet jij veel hoe die Trukse vrouwen zijn. Abrahim had na een tijdje ook beet en gingen met zijn vieren op een bankje zitten.
Toen onze meiden om champagne vroegen en dat ik ook een ober bij ons af en toe een oogje in het zeil zag houden, begon het langzaam tot me door te dringen wat voor tent het was. Maar het zag er helemaal niet hoerig uit die tent en die meiden waren ook niet superschaars gekleed. Dus ik had geen idee. Niet snel daarna vroeg ze me of ik zin had om naar mij hotel te gaan. Daar heb ik ook maar voor bedankt.
Toen kwam het. We vroegen de rekening.... 3500 ytl=2000 eur. Kan je je misschien voorstellen dat dat niet helemaal overeenkomstig mijn verwachting was. AARRGGGGGGGGGGGGGGGGGGG. Ik kon er nog 3000 ytl van maken, die dan tussen mij en Abrahim gesplitst werd. Uiteindelijk heeft deze zeer waardevolle les me dus 850 eur gekost. !!!CRAP!!!

Istanbul, 18:00, di 12 apr

Wakker geworden vanochtend met een wat dubbele kater. Vanochtend vroeg een Turk op straat me wat nochalant of ik 20 eur kon wisselen. Prima zeg ik. Toe kwam het hoor. Dan had die precies geen 20 en wilde hij meer geld, pakte ineens 2 briefjes van 20 ytl uit me portemonnaie en gaf me er maar 1 briefje van terug.
Toen ben ik me toch een partij stampij staan maken daar. Daarna kreeg ik ook mijn andere briefje van 20 ytl terug, maar hij was nog steed het geld aan het tellen voor het wisselen van die 20 eur. Na een aantal keren foutief tellen deed hij het getelde hand van de eene in de andere hand gooien, terwijl hij wat achterliet en gaf mij dus minder dan 20. Dat had ik dus door , want ik stond goed naar zijn tellen te kijken. Maar ook nog 3 turken om me heen, waarvan er een soms ineens een folder vlak onder mijn neus hield, zodat ik niks zag van het tellen. Toen ben ik me toch een partij link geworden en heb ik me briefje van 20 eur teruggepakt. Na een dikke middelvinger vlak voor zijn hoofd en zonder mijn hoofd af te wenden en hem stijf aan te kijken zeggen dat ie moest oprotten, dropen ze af. Uitiendelijk heeft dit geintje me geen geld gekost

Samen met de ervaring van gisteravond voel ik me nu wel sterker dan voorheen. Die klote turken pakken me dus niet meer. Toch zijn er (waarschijnlijk de meeste) ook goeie. Al een paar keer heb ik op straat de weg gevraagd. Ze zijn dan enorm behulpzaam. Hele gespreken met andere turken voeren ze dan om achter te komen waar de weg is.

Vanochtend mijn visa aanvraag voor Iran ook in gang gezet. Die duurt ongeveer 10-12 dagen. Ik blijf hier dus nog wel even. Ik zit nu in een hostel met internet voor 7 eur per nacht en mijn auto vlakbij geparkeerd. Verder is me laptop nu ook gaar. Iets met de harde schijf. ik hoop het snel te fixen.

Tot later

2 comments:

Anonymous said...

hey Christiaan, leuk he Turkije.. mijn man spreekt Turks ik zal wel wat uitdrukkingen in een comment zetten. Trouwens een simpel weg wuifend handgebaar zegt vaak al genoeg. gule gule Miranda

Anonymous said...

Hee,Chris

tof wat van je te horen. Je hebt dus al kennis gemaakt met de locale bevolking en hun manier van leven. hihi.

En wie had dat ooit gedacht. Geef je 850 euri uit, wordt je er flink voor genaaid zonder sex te hebben gehad.

Succes verder, hoop snel wat van je te horen. al ergens in de zee gezwommen en hoe is het weer?

Is je GPS al weer terug?

Groetjes Gerrit